Manisa’nın nesi meşhur desem, bir alay dille ‘Deli’si dersiniz ki, öyle değildir. Biraz da yaşananlara bakarak ‘Mesir Macunu’ derseniz.
Peki, Mesir Macunu’nun hikayesini bilir misiniz? Daha doğrusu gerçekte ne olduğunu.
Kanuni Sultan Süleyman’ın annesi Hafsa Sultan çok kötü rahatsızlanmış ve sultan her yerden hekimlere, bilim adamlarına başvurarak çareler aramaya başlamış. Ama bulamamış. Şehzadelik yaptığı Manisa’da yaşayan Merkez Efendi’yi konuya dahil etmiş.
Merkez Efendi yaptığı karışımla, Kanuni Sultan Süleyman’ın annesi Hafsa Sultan’ın iyileşmesine neden olmuş. İşte bu karışım, bugünlerde herkesin aklında olan, dilinde olan, şifa beklediği, Manisa’daki Sultan Cami’nden atılan Mesir Macunu’nun kendisidir.
İşte o Sultan Cami’nin yanına gel zaman git zamanın birinde Merkez Efendi’nin de heykeli yapılmış.
Kafasında kaftanıyla, elinde karışım yapan tasıyla.
O meydandaki Merkez Efendi’nin heykelinin şu anki halini tesadüfen geçerken gördük. Herkesin her gün geçerken gördüğü Merkez Efendi’nin heykelinin yıprandığını, bakımsızlık içinde kaldığını, tarihte büyük yer eden Merkez Efendi’nin heykelinin pislik içinde kaldığını gördük.
Hikâyesini okurken aklımızdan geçmiş dönemle ilgili ne kadar iyi şeyler geçtiyse, heykelinin o haline görünce şimdi zamanla ilgili de hiç iyi şeyler geçmedi.
Manisa’ya mal olmuş. Türkiye’ye mal olmuş. Dünya tarihine mal olmuş bir sağlık bilimcisi olan Mesir Macunu’nu yapan Merkez Efendi, eminin yaşasaydı, o heykelinin o halde görseydi, Manisalıların kendisine gösterdiği ilginin sadece macunla kaldığını görseydi, eminim caminin tepesinden macun yerine taş atardı.
E haksız da sayılmazdı!
Atılan her taşın da bir akıl şifası da olurdu sanırım.