Benim adım Çiko. Hikayem çok uzun ve çok acı. Bundan tam 7 ay önce trafik kazalı ön ayağım kırık olarak barınağa terk edildim. Artık yürüyebilecegimden bile umudum yokken barınak gönüllüsü Funda annem beni alıp klinige götürdü. Tralles Veteriner Kliniginde ayağıma operasyon yapıldı ve iyilesene kadar orada kaldım. Çağrı Çağlar Hocam bana cok iyi baktı. İyileştikten sonra tekrar barınağa döndüm. Ön ayağı ameliyat olmuş, cins olmayan bir sokak köpeğinin barınaktaki yuva bulma ihtimalini bilirsiniz. Funda annem ilan açtı bana yuva bulabilmek için. Hafiften aksayan ayağıma rağmen bir yuva çıkmıştı mutluydum. Ve yeni evime gitmiştim. Funda annem de beni ziyarete geliyor konserve getiriyordu. Bir gün yattığım yeri temizlemek için orada çalışan bir işçi , zincirimi çıkarıp, kamyonun arkasına takmıştı. Sahibim de bunu fark etmemiş , kamyona bindigi gibi hareket etmişti. 3 km kadar yolda ,asfaltta sürüklenmistim. O an duyduğum acıyı tarif edecek kelime bulamıyorum. Ve gerçekten Allah çok büyük. Benim sürüklendiğim an,karşıdan Funda annem arabayla geliyordu, beslemeye çıkmıştı. Beni o halde, bütün ayaklarım , vücudum paramparça, kanlar içinde, kemiklerim dışına çıkmış ,ölmek üzere görünce şoka girmişti. Beni yeniden kurtarmak için , yine mucizevi bir şekilde karşıma çıkmıştı. Hemen ağlaya ağlaya beni klinige götürdü.
Tralles Veteriner Kliniginde Çağrı Çağlar hocam tarafından ikinci kez kurtarılmıştım. ilk müdahele ve tedavim bitince , Funda annem beni evine götürdü. Şükürler olsun ki hayati tehlikem kalmamıştı. Şu an hergün 1 saate yakın tedavim , ilaçlarım , pansuman ve bandajlarım sürüyor. Sonuca gelmek gerekirse ; Benim adım Çiko ve ben gerçekten mucizelere inaniyorum. Sizde umudunuzu kaybetmeyin. Belki hayat bazen , tam da "herşey bitti , ölüyorum" dediginiz anda başlar. Ben bunu iki kez yaşadım.
Mucizeler vardır.