Sahiden, geceyi onaran mimar tatilde mi?
Nelerin hesapsızlığı içerisinde kaldı insan?
Mecburi hayatların ve mecburi sevmelerin esareti.
Onay almadan var olamayan insanın muamması.
Yoksullaştırılmış gecelere yağan kar.
Birbirinden fersah fersah uzakta yaşanan onaylı sokaklar.
Dibindeki çağlayandan haberi olmayanlar.
Yağmur arzusuna çıkmış yığınlar.
Ceberrutluğun baskısında geçmiş mühürlü sözcükler.
Maddenin esaretinde tinsel yolculuklar.
Kapısında girilmeyle yok olanlar.
Altında ırmaklar akan uzaklarla kandırılanlar.
Gökte bir el uzaklığında ısmarlarını bekleyenler.
Öbek öbek kötülük çiçekleriyle rol yapanlar.
Kandırılanlar…
Yangınlarla sınananlar.
Onay verilmeyenlerin, hainlikle damgalandığı ekranlar.
Vatan kucağında atılmak istenenler.
Vicdanı yaralar içerisinde sargılılar.
Olmayan geleceği hasretle bekleyenler.
Kızgın uçlu kelimelerle damgalananlar.
Boynunda evcilleştirme zinciriyle dolaştırılanlar.
Özgürlük havarisi ekmek bekleyenler.
Kızarmış gözleriyle aydınlık ulakları.
Birbirini anlamaktan utananlar.
Verilen onay kadar sevenler.
İzinli doğuranlar.
Kabullenenler…
İtirazı olmayanlar.
Gündüzü paylaşamayanlar.
Aşkı, sevdayı istifleyen cimriler.
İşte meydan! Sevin, sevilin dendiğinde.
Telaşa kapılanlar.
Biçareler.
Onaylı, damgalı hayatlar.
Hauat… Uzanın elinizin altında.
Bakarkörler.
Kutsalın yolcusu.
Mini insanlar...
Av.Yusuf AKIN/21.03.2022/İzmir