ARİF ÇAYAN / MEDYA EGE - Türkiye’yi yasa boğan Kahramanmaraş merkezli depremlerde çok sayıda çocuk hayatını kaybetti.
“İlkokul Müdürü Faik Türk, Elbistan Depremini tüm gerçekliği ile anlattı” başlığı ile verdiğimiz haberde depremde yaşadıklarını anlatan Afşin Elbistan Linyitleri İlkokul Müdürü Faik Türk, kaybettiği öğrencileri için bir yazı kaleme aldı.
İşte o yazdı;
6 Şubat pazartesi okullar açılacaktı.
Akşam bir haber geldi
Elbistan’da okullar yoğun kar yağışı nedeni ile tatil…
Keratalar hepiniz bayram etmişsinizdir
“Yaşasın Yaşasın!” diye sevinç çığlıklarınızı duyar gibi oldum
Haaa dedim öğretmen arkadaşlar sizde sevinmişsinizdir bilmiyorum sanmayın
O gün sabaha karşı ne oldu ki?
Bütün Elbistan sokaklara döküldü
Yine de okulumuzu açtık
Siz geldiğinizde üşümeyesiniz diye okulumuzu sıcacık yaptık
Ben anlamadım çocuklar öğleyin ne oldu?
Hatırlayan bilen var mı?
Zaman durdu…
Her yer toz bulut, çığlıklar feryatlar!!!
Sahi ne oldu çocuklar ben rüya mı gördüm
Yoksa sizde mi aynı rüyayı gördünüz
Ve uyandım…
Biz neredeydik?
Ambulanslar, itfaiyeler nereye gidiyorlar öğrendiniz mi?
………………………
……………………...
Anladım birkaç gün daha okuldan yırttınız
Pazartesi okul açılacak dedim
Kimse aldırış etmedi
Çocuklar kusura bakmayın zil çalamadım
Törene geç kalmayın koşun çocuklar koşun
Nedense servisler gelmedi, sizde gelmediniz
Öğretmenleriniz de gelmedi
Yoksa bir şey mi oldu?
Bir şey oldu da bana niye haber vermediniz
Haberiniz olsun gelmeyenleri yok yazacağım
Öğretmenleriniz de bilirler ki okula izinsiz gelmemenin ne olduğunu…
İyi ki gelmediniz
Okulu ısıtamadım, suları akıtamadım
Ben bunları yaparsam gelirsiniz değil mi?
Sizin için yemekler yaptırdım
Okul bahçesinde kamp ateşleri yaktırdım
En sevdiğiniz atıştırmalıkları, içecekleri hazırladım
Siz yine de gelmediniz
Yoksa bana mı küstünüz
Biliyorum küsmezsiniz müdür amcanıza
Şaka yaptınız değil mi!
Canınız sağ olsun
Size hazırladıklarımı kocaman kocaman amcalar teyzeler aldı
Olsun siz gelin ben yine hazırlarım
………………………
Çocuklar onlarca yüzlerce eski öğrencilerimiz arayıp;
“nasılsın öğretmenim iyi misiniz diye soruyorlar”
Ben de düşünüp düşünüp;
“Elbistan gibiyim” diyebiliyorum…
………………………
Zeynep sana söz vermiştim
Akşam öğretmenin ile birlikte çay içmeye gelecektik
Öğretmenin hep sözünde dururdu ama…
Senin tarif ettiğin eve gittim
Bulamadım! …
Yanlış mı geldim
Her yer sessiz ve karanlık
Seslendim;
“Kimse yok mu ?”
“Sesimi duyan var mı?
“Herhalde evde değildiniz
Zeynep’im üzülme
Benim evde de sesimi duyan yok
Söz veriyorum Müdür amcan senin elinden çay içecek
Çocuklar bugün öğleden sonra okul takımı seçmeleri yapacağım
Gelmeyen takıma giremez
Yine şampiyon biz olacağız
Kuzucuklarım okula gelirseniz size söz…
Dersler kısa teneffüsler de istediğiniz kadar
Her gün beden dersiz yapılacak o kadar
Teneffüslerde ‘Erik dalı’ çalıp birlikte oynayacağız
İstediğiniz kadar çığlık atabilirsiniz kızmayacağım
Yeter ki gelin çok özledim
Belki gelirsiniz diye geceleri de okulda bekliyorum
Bir haberim var çocuklar;
Suriyeli emin amcanız var ya…
Bizler üşümeyelim diye kalorifer yakardı
Suriyeli emin amcanız iki aylık bebeği kucağında çooook uzaklara gitmiş
Bu dünyaya sığmayan Emin mülkün asıl sahibine sığınmış
Emin insan bir allaha ısmarladık der, Helallik ister
Benim hakkım sana helal olsun
Ne olur duyarsan sen de bizlere hakkını helal et…
Çocuklar; Öğretmenlerinize söyleyin hani sene sonunda müdür amcanızı birlikte uğurlayacaktınız
Bu kadar erken mi? Şunu bilin ki müdür amcanız inattır
Sizler gelmeden vedalaşmadan gitmez
Bir sırrımı paylaşacağım
Benim bir torunum var ASYA
“Dedeciğim seni çok özledim”
Ne zaman geleceksin diye mızıklanıyor
Bilmiyor ki binlerce torunum var
Ne olur bu sırrımı ASYA ya söylemeyin
O yine dedesinin biriciği olduğunu bilsin.
Bu kadar sohbet gevezelik yeter.
Artık beni gece gündüz bekletmeyin
Okulunuza, sınıfınıza zamanında gelin
Sakın geç kalmayın.
Söz veriyorum sizler gelmeden gitmeyeceğim…
Müdür Amcanız