Ömrüm ağlıyordu!

Şehrin bulvarlarında kaldı ince bilekli ayak izlerim
Damarlarımda yolunu bulamayan sırlarım.
Rüzgar olup uçtu ,avurtları çökmüş cemalim..
Sevdam ağlıyordu.
Avuçlarıma doluyordu kirli karanlıklar
Uçsuzdum kanatsızdım..
Bedenimde yuvalanıyordu delibaş fırtınalar..
Zihnimde ay , adressiz bir gökyüzüydü
Kalbimin en ücra kuyusunda bir Yusuf gizleniyordu..
Gazeller boğuluyordu şarabın ışığında
Kendimi bir şiirin dizesinde bulmak istiyordum..
Gözlerim ağlıyordu..
Köşeye sıkışmış gecelerim , konukluktan utanıyordu..
Dilini çözemediğim ayetler rüyalarımı boğuyordu.
Düşlerim ağlıyordu..
Bacağı kırık bir sandalyenin sesi doluyordu kulaklarıma .
Ellerim ağlıyordu..
Soğuk duvarlar kusuyordu kışlarımı
Anılarım ağlıyordu..
Gül ,kokusunu bülbüle saklıyordu
Dikenler ağlıyordu..
Şehrin limon çiçeği kokan ceplerinde kalıyordu pulsuz mektuplarım
Kalemler ağlıyordu.
Gençliğim ağlıyordu.
Ömrüm ağlıyordu .