Siyaseti parayla endeksli düşündüğünüzde ne siyaset parasız oluyor derim, ne de parayla siyaset.
Ruhsuz beden, bedensiz ruhun olmaması gibi!
Önemli olan ruhun bedene, bedenin de ruha uyumlu şekilde olması.
Siyasette de paranın siyasete, siyasetin de parayla uyumlu olması olmazsa olmaz kuraldır.
Çok emek harcarsınız, çok düşünürsünüz ama bu paranız yoksa cebinizde amele olmak dışında, enayi olmak dışında bir anlam yüklemez.
Çok paranız olur, çok harcarsınız ama düşünceniz yoksa aklınızda bu da size alim olmak gibi bir anlam da yüklemez.
Türkiye'de siyasi partilerin başlama noktasıyla, bitme noktasındaki farkta bu dengeyi kaçırdıklarında ortaya çıkıyor.
O yüzdendir ki Türkiye'de siyasi partiler var olmuş, iktidar olmuş ve yok olmuşlar.
O yüzdendir ki Türkiye'de siyasi partiler liderlerini kaybettiklerinde, liderliklerini de kaybetmişler.
Konuya nereden girdim, neden yazma gereği duyduğumu şöyle açıklayayım.
Bir dost meclisinde sohbetteyiz.
Dostların yarısını tanıyor, yarısıyla da yeni tanışıyoruz.
Yeni tanıştığımız dostlardan birisi sohbet ekonomiden başlayıp, siyasete girince kendi yaşadığı bir olayı anlattı.
Buradan parti ismi vererek yazıma siyasi yön vermek istemiyorum.
O yeni tanıştığım dost, kendisine yaşadığı ilçede yönetim kurulu üyeliği teklifi geldiğini söyledi.
Siyaseten tarafı olduğu partiden.
Buna sevindiğini, mutlu olduğunu, değer verdiği siyasi taraftan değer gördüğünü düşünerek kabul ettiğini söyledi.
Sonraki aşama da ise yönetim kurulu üyesi olmamaya karar verdiğini söyledi.
Bunun nedenini de yönetim kurulu üyesi olma karşılığı kendisinden istenen aylık aidat ve bağış olduğunu söyledi.
Tuttuğu partide yönetim kurulu üyesi olarak manevi destek kadar, maddi desteği de her daim vermeyi düşündüğünü belirten yeni tanıştığımız dost, "Paran varsa gel, paran kadar varsın, parasız bu işler olmuyor, sadece para lazım" gibi yaklaşımı doğru bulmadığı belirtti.
Siyasi düşüncesine saygı duyulmadığını!
Siyasi katkısına gerek duyulmadığını!
Siyasi duruşunu saygı duyulmadığını!
İliklerine kadar hissettiğini belirten yeni tanıştığım dost, "Parayla işimi olur ama parayla etikete ihtiyacım olmaz" diye son noktayı koyduğunu söyledi.
Siyasetten girip, siyasete not düşerken doğru not düşüp, düşmediğini de sorguluyor insan.
Zengin bir baba, çocuğunu trilyonluk miras bırakmış ama onun eğitimine, kendini geliştirmesine destek olmak için o kadar büyük çaba sarfetmemiş.
Günlerden bir gün öldüğünde arkasında bıraktığı trilyonluk mirası alan oğlu, bir yılda hepsini yok edebilmeyi başarmış.
Fakir bir baba, çocuğuna trilyonları olmadığı için trilyonluk miras bırakamamış ama onun eğitime, kendisini geliştirmesine her şeyinden fedakarlık yaparak destek olmuş.
Günlerde bir gün öldüğünde arkasında bıraktığı bir liralık miras alan oğlu, onu trilyonluk şirketinin ilk sermayesi olarak kullanmış.
Para önemli mi?
Para önemsiz mi?
Düşünmekte özgürsünüz, yaşamakta özgür olduğunuz gibi.
Vesselam!