Annemin karnında kendimi şahane hissediyorum. Annem mutlu ben mutlu. Babam annemin üzerine titriyor. Babamın anneme hayatım bak, sana ne aldım sen çok seversin kuşkonmaz, yapayım da ye dedigini duydum. Ne romantik.
Aş eriyorsun yemeği ben hazırlıyorum aşkım diyen bir babam var. Annemin karnından duyuyorum hepsini. Annem mutlu ben mutlu.
Bu böyle dokuz ay devam etti. Artık dışarı çıkma ve dünyayla tanışma zamanım geldi. Bizimkilerin tatlı bir telaşta olduğunu biliyorum çünkü onları duyuyorum. Doğum için babam annemi hep sakinleştirdi. Sözleri ve davranışlarıyla hem anneme hem bana bunları gösterdi, hissettirdi.
Nihayet önce annemin göğsüne ve nefesine sonra da babamın güçlü ellerine kavuştum.
Annem ve babam büyük bir sevgiyle beni sarmaladılar. Bana seslerini hiç yükseltmediler. Hep konuşarak, birbirimize saygı duyarak, birbirimizin her zaman yanında olarak, aile olmanın keyfini sürdük.
İlkokula başladım. Arkadaşlarım, öğretmenim, hayatım boyunca unutamayacağım iyilikte ve güzellikteydi.
Genç kızlık dönemimde de aynı şekilde arkadaşlarım, öğretmenim, çevrem o kadar iyiydi ki. Kötülükleri dizilerde izlerken çok şaşırırdım. Nasıl insanlar var, kötüler ne istiyor diye düşünürdüm.
Üniversite de erkek arkadaşım oldu. Çok seviyorum onu. O da beni. Çok romantik. Olaylar karşısında ne yapmasını nasıl davranmasını bilen biri. Her daim ve her koşulda yanımda olduğunu biliyorum, hissediyorum, görüyorum.
Üniversite bitti hemen iş bulduk. Çalışmaya başladık. Üç sene sonra evlendik. Ev işi dahil her şeyi paylaşıyoruz. Ve görevlerimizi yerine getirirken çok keyif alıyoruz.
İş yerindeki ortam ve çalışanlar çok iyi. İşe gitmeye can atıyorum. Herkes birbiriyle konuşuyor, dinliyor hatta çözüm öneriyor.
Üç sene sonra bir çocuğumuz olsun diye kocamla karar aldık. Sen hiç merak etme hayatım çocuğumuzun sorumluluğunun yarısı bende. Hatta üzülmezsen geceleri ben kalkmak isterim dedi.
Aynen dediği gibi oldu. Bebeğimiz doğdu. Ben izinliyim ama geceleri bez değiştirme, mama ve pışpışlama eşimde.
Aynı annemle babam gibiyiz. Annemler ve kayınvalidemler de şahane. Hayat ne kadar güzel. Eşim ve ben de şimdi çocuğumuzu aynı şekilde yetiştireceğiz
Nereye gitsem seviliyorum. .Ben de herkesi çok ama çok seviyorum. Hayat benim için böyle akıyor. ..
Ben yukarıda yazdıklarımdan bir dizi senaryosu yazsam. Başta, hiç bir yapımcıdan onay almaz. Hadi aldı diyelim izlenmez. Vallahi izlenmez. Bizlere bu kadar doz iyilik fazla gelir.
Yalan mı izlenmez tabi. Başta sizler olmak üzere böyle şey olur mu dediğinizi duyar gibiyim. Gerçi dizilerdeki entrikalara yok bu kadarı da olmaz artık demiyorsunuz ya hadi neyse. Ama benim yukarıdaki senaryo dizi olsa izlemez bu da olmaz dersiniz.
Siz hiç bu yaşınızda yukarıdaki senaryoyu gerçek hayatında yaşamış birini gördünüz mü? Her şey şahane her şey şahane. Ben de görmedim merak etmeyin.
Demem o ki yaşadığımız hayat yolunda karşımıza hep güzellikler, iyilikler çıkmayacaktır. Bunu da senaryonun izlenebilir olması açısından, değişiklik olsun da kendimiz de sıkılmayalım diye yukarıdaki yönetmen bir düzenleme yapıyor diye düşünüyorum. Hayat her zaman al gülüm ver gülüm değil.
Yoksa hayat sizin için de daima mutlu mesut devam etse bilmem ne düşünürdünüz. Bir hareket bir değişiklik istemez miydiniz. Senaryoda iyi adamlar da olacak kötüler de. İyi yollar da olacak kötüler de. İyi olaylar da olacak kötüler de. Biz sadece bu senaryoyu istersek değiştirebilecegimizi hiç aklımızdan çıkarmayalım. O zaman hayat gerçekten güzel. Hem de hepimize güzel.