Dualarınla yaşamadım ki beddualarınla öleyim,
Ben zaten hiç gülmedim ki senin varlığına güleyim,
Ben üzülmeye mahkûmum sen beni üzemezsin,
Sadece yaramı görüp tuzluğunu alıp yaramı körükler durursun,
Ben bugün binanın onuncu katından yere düştüm,
Yine tutmaya çalıştığım ellerden birer birer kovuldum,
Varlığı ile mutlu olduğum insanlardan mutsuz oldum,
İçime attıkça yoruldum, sustukça boğuldum,
Ey hayat! Benim bu âleme Sitem’im var,
Neden beni üzüyor bu insanlar,
Yarabbi bu gece canımı al beni kurtar,
Zira içimde o kadar dert var ki, her bir yenisi har Vallahi har,
Bak yine kelimeler dilimden değil yüreğimden kopuyor,
Olmuyor arkadaş insanları mutlu etmekle olmuyor,
Eğer senin alnında mutsuzluk yazılmışsa hiçbir şekilde mutlu olunmuyor,
Hayat acı çekmekle geçmez ama hiç kimse bunu bilmiyor ve anlamıyor,
Değerime karşı değer verene canım feda olsun,
Değerimi bilmeyip de beni üzene hakkım helal olsun,
Bırakın bu dertler bana yine kan kustursun,
Kan gölünde boğulayım da herkes benden kurtulsun,
Ah be doktor bırak lütfen benim derdime derman arama,
Benim derdimin dermanı yok ki bu dünyada,
Eğer bir gün ölürsem küseceğim bütün dostlarıma,
Artık öldükten sonra kına yakarlar bir taraflarına,