Söke’ye giderseniz, Organize Sanayi Bölgesi’ne uğrarsanız, Sazlı Deresi’nin kıyısına varırsanız göreceğiniz manzara karşısında atacağınız manşet de bu olur.
Söke’de Çevre Katliamı.
Doğa bu!
Parayla yok oluyor ama parayla bulunmuyor.
Peki, madem böyle bir çevre katliamı var, Sökeliler ve özelikle çiftçiler yani ekmeğini doğadan kazananların bu konuda tepkileri var da, çevre katliamı konusunda yasaların verdiği yetkiyi, sorumluluğu ve görevi yerine getirenler ne yapıyor.
Çiftçiler isyan ederken seslerini sadece biz gazeteciler mi duyuyor?
Çevre katledilirken onu sadece biz gazeteciler mi görüyor?
Söke’nin mülki amiri, çevre müdürü, belediyesi, mal müdürü, kat müdürü, blok müdürü vs. ne kadar müdürü varsa onların koltuklarından orası görünmüyor, görünemiyor mu?
Koltuk mu kısa kalıyor?
Daha büyük koltuk mu lazım çevre katliamının görünmesi için.
Daha geniş yasalar, daha yüksek mevkilerden insanların akılları mı lazım, olanın ve olandan dolayı bitenin fark edilmesi için?
İnsan odaklı çalışan biz gazeteciler için iki şeyin önemli olduğunu her defasında söylemekten asla ve asla bıkmayacağım.
Can dostlarımız hayvanlar ve çevre!
Bu konuda kimseyi veya kimseleri asla görmemezlikten gelemeyiz, gelmeyiz.
Bizim çocuklarımız gibi, bizden gazetecilik görevimizi yerine getirmemizi bekleyen milyonlarca insanın bizden beklediği şeydir bu konularda duyarlı olmak, bildirebilir olmak, durmasına vesile olmak.
Duyarlılık gösterip vatandaşın davetiyle Söke’ye gittik.
Bildirebilir yetkimizi, özelliğimizi, görevimizi kullanıp bunu haber haline getirdik, yazı haline getirdik.
Durmasına veli olmak için de herkes gibi biz de bekliyoruz.
Bizim gibi görmek isteyen Söke’nin idarecilerinin oraya gitmesini ve çevre katliamını denetleyerek durdurmasını.
Gitmezlerse, görmezlerse, durdurmazlarsa ne mi olur?
Gidecekleri yeri, görecekleri şeyi, duracakları halleri de yazmak bize görev olur.
Çevre bu!
Koruyamıyorsan, korunmaya muhtaçsın demektir!