Kırksekiz yıl bir gözün arkasında galaksi kadar küçük insan.
Gözlemler bir sincap gibi, meşe palamudu arayıp, duran.
Camdan engeller yığılır önüne, kalp seslerine ıssız.
Kan çanağı olmuş bir çift göz, gündüz gözü ışıksız.
Gökdelen samanlığında kaybolmuş, ay parçası yüzler.
Yeryüzüne vahşi bir saldırı, farelerden de yüzsüzler.
Kimi vahşi bir erdemin peru mabetlerinde kanlı sunak kurbanı.
Kimi senle izdivaçtayken bizans gibi boşaltır torbanı.
Bunlar gözönünde bir kör kuyu gibi insanlığı yutar, semirir.
Sokrates bir çift laf etmek ister, nezaket içini kemirir.
Siyah gözlüklerinin arkasında tüm olanları bir bir kayıtlar.
Gün gelir, dönem ölür, söz büyür, baldıranı sayıklar.
Çocuklar, dimağı taze bir sarmaşık gibi sararlar etrafını.
Çocuklar, güzel bir hal görsün, toplar getirir eşrafını.
İnsandan insana uzanan güzelliklerin kopmaz çelik zinciri.
Ramses'in çocukları çoğaldı, ocaklarına dikmek lazım inciri.
Nil gibi cömert sözcüklerini esirgemez, saçar durur, uyuşmuş vahaya.
Duymaz sağırlar, baykuş olmuşlar, bir top konulmuş sahaya.
Metalden herşey, metalden aşk, metalden insan.
Korkular azgın deniz , kasırga olmuş, ya evden çıkarsan.
Yuvarlak gezegende gece gündüz çılgın bir çıkar hesabı var.
Sokrates konuşur, bir kaç samimi dosta, çoğunluk tam bir duvar.
Öğütülür insanlar eğitim adına, çevrilmiş beton blok değirmenlerde.
Öldürülür duygular, sindirilir insanlık, kariyer merdivenlerde.
Yalanın soyu bol, milyonlarca yüzü katran yarası çocuğu var.
Doğru kısırlaştırımış parti polikliniklerinde, çoğalmak istese yeri dar.
Biri bilir, biri görür, Sokrates'in her yerde gözlükleri var, dolaşır, durur.
Sen güvenme metal yürekli gözlerine, O'nun gözü lazerdir, tam onikiden vurur.
Av.Yusuf AKIN/ 11.12.2020/ İzmir