Bir asansör düşünün 1907 yılında yapılmış olsun ve 2016 yılında halen aktif olup durmaksızın çalışsın. Eğer asansörle çıkma eğilimindeyseniz, bir de güzel manzara karşılar ki sizi ; değmeyin ordaki keyfe. Ondan sonra artık yemek mi yersiniz, bişeyler mi içersiniz orası size kalmış…
Asansör İzmir’de gerek konumu gerekse ambiansı dolayısıyla hemen herkesin bildiği yolunun düştüğü bir yer. Nadir de olsa İzmir’de yaşayıp duymayanına ya da duyup da gitmeyenine rastlıyorum; Asansörü çok sevdiğimden olsa gerek o andan itibaren karşımdaki insana başka gezegenden gelmiş muamelesi yapıyorum istemsiz. Sonuçta ne münasebet yahu Asansöre gidip İzmir’le şöyle karşılıklı oturmamak!
O zamannn geçmişinden gireyim bugününden çıkayım ben Asansörün…
Efendim, çok çok uzun yıllar öncesi Karataş semti taş ocağı olarak kullanıldığından Mithatpaşa caddesi ve Halil Rıfat Paşa caddesi arası uçurumlar oluşmuş. İki semt arası ulaşımı sağlamak için uzun ve dik olan Karataş merdivenleri Yahudiler için (Devidasların merdiveni) diye lanse edilen merdivenler yapılmış. Ancak Halil Rıfat Paşa semtinde yaşayan Devidas ailesinin babaları bu merdivenlerden düşüp ayağını kırınca dostu Nesim Levi Avrupa’da gördüğü tarza uygun bir asansör yapmayı akıl etmiş. Ve şimdilerde Tarihi Asansör diye anılan asansörün yapım aşaması bu şekilde başlamış.
Geçmiş zamanlarda mülkü ve işletmeciliği şahıslara ait olan Asansör, yıllar içinde İzmir Büyükşehir Belediyesi tarafından işletilmeye başlanmış ve halen o şekilde devam ediyor.
Tarihi Asansör’le çıkıp inme esnasında normal bir asansörden farklı bir durum yok tabi.:) Sadece Asansör içinde devamlı bir İzmir aşığı olan müzisyen Dario Moreno şarkıları çalar.Bir de ara ara Asansöre yapılmış pencerelerden İzmir körfezi görünür. Yani size diyorum ki deniz manzaralı asansör!
Yukarıda Büyükşehir Belediyesi tarafından işletilen tesis var. Bir tarafı restaurant bir tarafı cafe-bar şeklinde konumlandırılmış. “Yok ben oturmayayım ayakta biraz manzara izleyeyim, manzara önü pozumu vereyip gideyim” derseniz, onun için asansörün 2 yanında balkon şeklinde dizayn edilmiş boşluklar var. Orada durup manzarayı izleyebilirsiniz… O balkonların bir diğer özelliği, yaz kış demeyip hız kesmeden gelin-damat fotoğraf çekimlerine ev sahipliği yapması. Asansörün doğasında belirlenmiş öyle bir misyonu var kanımca. Dili olsa “İzmir’in gelinleri benden geçecek” dediğine inanırdım. Çünkü oraya hafta içi, hafta sonu farketmez akşamüstü ya da öğle saatlerinde gittiğinizde ortalama 3-4 çift gelin damat görürsünüz.
Restaurant ve cafe kısmında yemek servisi var ancak menüleri farklı. Cafe kısmında fast food ürünleri ve alkollü alkosüz içecekler mevcut , restaurant kısmında ise standart bir restaurant menüsü ile hizmet veriliyor. Hizmet anlayışı mükemmel diyemediğim gibi, kötü de diyemem; bir belediye işletmesi için olabildiğince iyi… Yemekler güzel, fiyatlar ortalama, manzara bedava! :) Özel günlerde “Öyle geçiyordum uğradım” ya da “Son dakika da olsa yer bulurum” düşünceleri pek gerçeğe dönüşmüyor, zira talebi baya fazla olan bir mekan… Yani siz siz olun rezervasyonunuzu yaptırın ya da en azından telefonla boşluğu doluluğu teyit edin.
Ulaşımı son derece basit, resmen şehrin ortasında kalan bir konumu var. Ben en temizi şuraya bir konum bırakayım . Ondan sonra bulundugunuz yere göre ister araba, ister toplu ulaşım, ister yürüyerek gidin.
Tarihi Asansör burada!
Asansörle indiğinizde sizi karşılayan sokaktaki evler, tarihi denebilecek kadar eski, hatta restore edilmiş evler. Sokağa Dario Moreno’nun adı verilmiş. Sokağın başında, Dairo Morenonun bir büstü; altında İzmir aşkını anlatan sözleri yer alıyor.
Çokça şehir dışından misafir ağırlamış, elden geldiğince İzmir’i gezdirmiş biri olarak garanti duraklarımdan, can simitlerimden biridir Tarihi Asansör. Götürdüklerimden “Burası hiç birşeye benzemiyor” diyen olmadı, zira orada oturup edilen sohbetin bile tadı farklı oluyor.
Demem o ki, İzmir’e başka şehirden geliyorsanız bir araya dereye Asansör planını sıkıştırın. Eğer İzmir’de yaşıyorsanız da lütfen gidin ordaki İzmir huzurunu koklayın…
Sevgiler…