İnsanoğlu var olduğundan bu yana bir arpa boyu yol gidememiş... Görünürde, teknoloji ve medeniyet o kadar ileri olmasına rağmen dünyaca geldiğimiz noktaya bir bakın... Kendini yakmış, dünyayı yakmış, bitirememiş bitirememiş...
Bu yakma sadece fiziksel değil... İnsanlık kendini manevi olarak da yakmaya yıkmaya devam ediyor. Hem kendini hem dünyayı yakıyor... İnsanlık olarak olgunluk çağını yaşayıp, dünyadaki tüm güzelliklere sahip kişi olarak bunun tadına varacağına her şeyi yakıp yıkmaya devam ediyor... Ama böyle davranarak sonunu getirdiğini de idrak edemiyor maalesef...
Gündemimizdeki yangınlar içimizi dağlıyor. Doğayı, doğa anayı bu kadar üzdüğümüz yetmedi mi? Bunun sebebini diğer açılardan incelemek istemiyorum. Bunun için ordinaryus profesörlere soru sormayacağım. Ben sade suya vatandaş olarak düşünmek istiyorum. Hepimiz gibi...
Neyi paylaşamıyoruz? Neden paylaşamıyoruz? Fazlası bende olsa ne olacak? Bu kötülüğü yapanlar bu soruları kendilerine soruyorlar mı? Sanmam... Sorabilseler olanlar olmazdı zaten...
Haberler ve sosyal medyada yanan yerlerle ilgili görüntüleri izlediğimizde gözyaşlarımızı tutamadık... Ama ateş düştüğü yeri yakar der büyüklerimiz... Biz onlar kadar yanamayız... Asıl onlara sormak lazım...
İnsanoğlu kadar başkasına zarar vereni, sadece kendini düşüneni hiç gördünüz mü? Ben görmedim... Kendine iyi gelmeyen, kendinin sevmediği hiç birşey yaşamasın... Kendinde olmayan başkasında da olmasın...Ya da en çok bende olsun... En iyisi bende olsun...Ama onda hiç olmasın...Nasıl bir dünya yahu...
Bunu insanoğlu yarattı, insanoğlu çözecek başka yolu yok... Çünkü bir yandan da bu dünyada yaşayan en zeki yaratık da insanoğlu maalesef...
Şöyle yapılsın böyle yapılsın deyip fikir üretmeye gerek yok. Çünkü insanoğlu bu çözümü 'kendisi, bizzat'' en alasından biliyor... Biliyor da... işte... siz anladınız..
Aklımız, fikrimiz, kalbimiz yanan yerlerde... Aklımız, fikrimiz, kalbimiz oranın asıl sahiplerinin kaçamadan başına gelenlerde... Aklımız, fikrimiz, kalbimiz can'ı, malı gidenlerde...
Aklımız, fikrimiz, kalbimiz artık insanoğlunun kendini bilmesinde...
İnsanoğlu, yaşattığını yaşamadan gidemediğini biliyor oysa ki.... Ama işine gelmiyor... İşine gelse de gelmese de ektiğini biçecek... Doğa Ana biz çocuklarına gerekli dersi verecek...
Doğa Ana da bizim iyi niyetimizi görmek zorunda... Bunun için bundan sonraki adımı insanoğlu doğru atmak zorunda... Bu adım çok öncesinde atılmalıydı oysa ki... Ama büyüklerimiz ne demiş ''zararın neresinden dönersen kardır'' . Herkes kendi adına kendi payına ne düşüyorsa onu yapmak için harekete geçmeli...
Bir arpa boyu yol gidemeyen insanoğlu bu adımı atmak zorunda...Doğa bize biz doğaya muhtacız...Çözüm hepimizde. Bizler iyi düşünüp iyi şeyler yapacağız ki her şey iyi olsun... Vakit kaybetmeden haydi işbaşına... Ben tek başına ne yapabilirim diye düşünmeyin...Çözüm tek tek hepimizde... Artık aklımız, fikrimiz, kalbimiz yanmasın...