Yaş aldıkça değişiyor alışkanlıklar, istekler ve beklentiler. İnsanlardan daha az tutuyorsun beklentilerini mesela.
Daha çok huzur arıyor, daha az insan diyorsun.
Yalnızlaşmayı seviyorsun yaş aldıkça. Tenhalık aşırı bir rahatlık veriyor ruhuna.
Daha az konuşuyor, daha çok dinliyorsun.
Takmıyorsun her şeyi eskisi gibi. "Amaaan" demeyi öğreniyorsun. Güzel bir yanı var, rahat oluyorsun.
Düşünmüyorsun derin derin ne olacak diye. Akışına bırakmayı biliyorsun artık.
Tecrübeleri biriktirip, hayatında güzel bir yere saklıyorsun. Zamanı geldiğinde "kullanıyorsun"
Aşk değil, kulak dostu arıyorsun. Aynı yöne bakmayı değil, farklı yönlere aynı kişiyle bakmayı seçiyorsun.
Yaş aldıkça daha güzel ayırt ediyorsun iyiyi kötüyü, güzeli çirkini, temizi çirkefi.
Yaş aldıkça acımayı bırakıyorsun.
Değişiyorsun.
Her şeye cevap verilmeyeceğini iyice öğreniyorsun. Vazgeçmeyi de biliyorsun, terk etmeyi de.
Gidişler daha koyu olur yaş aldıkça.
Unutkanlıkların çoğalır, mutluluğun artar yaş aldıkça.
Ne kadar umursamazsan, o kadar mutlu olursun derler ya, tam da ondan.
Umursamamak dersinden "100" alıyorsun yaş aldıkça.
Ve en çok sevildiğin yerde duruyorsun yaş aldıkça.