İstanbul’daki Fatih Terim ve ünlü futbolcuların da içine girdiği Seçil Erzan olayı, yargıda hesap veriyor, inceleniyor, araştırılıyor, neyin ne olduğu ortaya çıkartılmaya çalışılıyor.
Ortada yok olan milyonların nasıl yok olduğu ise kulaktan kulağa dolaşıyor, vurgunun içindeki herkes de mağdur edebiyatı yapıyor.
Benzer bir olay İzmir’de patlak verdi.
Milyarlık vurgun ortaya çıktıktan saatler sonra açıklama yapan Ocak Holding’in sahibi Sedat Ocakçı, mağduriyeti yapanın kendilerini mağdur ettiğini iddia edip, herkesin mağduriyetinin giderileceğini, güçlü şekilde durduklarını söyledi.
Bu sözleri söyledikten sonra da ortadan kayboldu; Ocak Holding sahibi Sedat Ocakçı.
Bir haftadır kimse Ocakçı’ya ulaşamıyor.
Tahminler ise yurt dışına kaçmış olabileceği yönünde.
Kaçmış olabilir mi, pek tabi ki olabilir.
Ortada 2 milyar 500 milyonluk mağduriyetin faturası varsa pek tabi ki kaçmış olabilir.
Polis bir yandan vurgun dosyasıyla ilgili olarak mağdurların şikayetlerini alırken bir yandan da mağduriyeti yaratanları aramaya başlamıştır muhtemelen.
Bu tür olayları ve haberleri Türkiye’de neredeyse çok sık okur, görür ve yaşar olduk son birkaç yıldır.
İlk fırtınayı hatırlayın; Tosuncuk!
Vurgun yapanlara karşı polis ve yargı tabi ki elinden geleni değil yapması gerekeni yapacak.
Bulmaya çalışacak, gözaltına almaya çalışacak, tutuklamaya yargılamaya çalışacak ve kanunların öngördüğü cezayı verecek.
Hukuk devletinde olması gereken.
Ancak buradan sürekli bu tür olaylarda mağduriyet yaşayanların da artık bir ders çıkarması gerekmiyor mu?
Daha fazla kazanmak, daha çoğuna sahip olmak, vergisiz, algısız, daha zengin olmak adına kapıldıkları bu girdapta haklı mağduriyetleri hukuken var olsa da, haksız şekilde hırslarının kurbanı olmuyorlar mı?
Ekonomi anlamında buna yatırım demek bile mümkün değilken, milyonlarını daha çok faiz vereceğini iddia eden ama bunu yasal bir zemine oturtmayan insanlara teslim edenlerin mağduriyetlerinde biraz da olsa haksız hırsları yok mu?
Türk Ceza Kanunu’nda hırs içinde hareket etmek, aptallık yaparak mağduriyet yaşanmasına neden olmanın ceza olarak bir karşılığı yok.
Ama hayatın bir de gerçekliği var.
Yakınında duran büyük peyniri yemeyen farenin zekâsı gibi!
Vesselam!