Süper lig başladıktan birkaç hafta sonra İzmir’de Altay Göztepe derbisi oynadığında, bundan 7 ay önce bir yazı kaleme almışım.

Maça gidip, izleyip, izledikten sonra futbol bilgimle.

İzmir adına o kadar iyimser olmuşum ki, bu iki takımdan birisi düşer demişim.

Ara transfer olmazsa, diğer takımlar daha kötü halde olmazsa diye de eklemişim.

Tahminim o kadar iyimser ki, ikisinin de düşme ihtimalini düşünecek kadar kötümser olamamışım.

Aradan haftalar geçti, maçlar geçti, goller geçti, puanlar geçti ve bu haftaki durum.

İzmir’in iki takımı Göztepe de, Altay’da ligde kalabilmek için mücadele veriyorlar.

Hem de en kötü halleriyle.

İkisinin de futbol teknik direktörleri takımın başından ayrıldı gitti.

Birisinin başkanı istifa etti, diğeri istifa eder mi onun da sinyalleri gelmeye başladı.

İzmir takımları derken, üçüncü takım Altınordu’yu da yazdım aylar önce, bu gidişle düşer diye.

O da 1. Lig de kalma mücadelesi veriyor.

Futbol bilgimizin, futbola ilgimizden olmadığı kesin

İzmir takımlarının yöneticilerinin, futbolcularının futbol bilgileri tamamen ise tamamen paraya endeksli.

Tribünleri dolduranlar kadar Şanlı Göztepeli değiller, Büyük Altaylı değiller.

Takım ruhu yok demeyeceğim, netice de bu ruh olmadan 90 dakika 11 kişi birbirine pas veriyor, pas alıyor.

Ancak hiç birinde Şanlı Göztepe veya Büyük Altay ruhu yok.

Eminim şimdiden her birisi seneye hangi takıma gitmeyi düşünüyorlarsa, o takıma doğru gitmeleri için varsa menajerlerine ucu açık direktif vermişlerdir.

İzmir’in futbolu ne zaman başarılı olur?

Futbolcu yetiştiremeyen, futbolcu eğitemeyen, alt yapısı olmayan İzmir’in futbol takımı hale gelmediği sürece asla.

Paraya endeksli olarak bir çıkarlar, bir inerler, çıkar, iner sadece gaz alırlar.

Yeni nesil İzmirlileri de üç büyüklerin taraftarı olmaya zorlarlar!