Zor bir iştir siyaset yapmak, siyasetçi olmak, sonra da bunun gereklerini yapmak.

Öyle gördüğünüz gibi hoş gelse de, fotoğraf çektirmek, basına demeç vermek, televizyonlarda boy göstermek değildir siyasetçi olmak.

Emek ister, zaman ister.

Üstelik karşılığında ne alacağınız hiç belli olmadan, ne vereceğiniz net belli olarak.

Siyaseti bir meslek olarak görmek, siyasetçiyi de mesleğini icra eden bir insan olarak görülemez.

Siyasetçinin müşterisi olmaz.

Siyasetçinin bir görüşü vardır.

Siyasetçinin bir duruşu vardır.

Siyasetçinin bir de karşısında duranları vardır.

Herkesin nabzına göre siyaset yapan zaten siyasetçi de değildir.

Siyasetin kalpazanıdır.

Köprüyü geçene kadar ayıya dayı diye de siyasetçi değildir.

Siyasetin soytarısıdır.

Siyaset emek ister, zaman ister.

Sabah kalkacağınız saatten, akşam yatmayı düşündüğünüz ama yatamadığınız zamana kadar insanların sorunlarını, isteklerini dinlemek zorundasınız.

Ailenizin, yakın çevrenizin sizin bu yoğunluğunuzu anlaması, desteklemesi gerekir.

‘El alemin derdi beni mi gerdi?’ diyemeyecek kadar insanların ulaşılabildiği kişi olmaz zorundasınız.

‘Of’ deme hakkınız yok, ‘Yokum’ deme hakkınız yok, ‘Oh’ deme hakkınız ise hiç yok.

Şimdi bunları niye yazdım derseniz, kimseye siyasetçi olmayı, siyaseti öğretmek için değil tabi ki.

Herkes kendisine göre siyaset yapar, kendisini siyasetçi sayar.

Bunları bilin ki, yarın 2023’de, 2024’de o sandığa gittiğinizde, oyunun kullandığınızda kimin siyaset yaptığını, kimin siyasetçi olduğunu kimin ise olmadığını bilin.

Tombaladan çıkan isimlere, yüzü güzel, adı güzel, sanı güzellere kanıp, siyaset yapıyor, siyasetçi olarak görmeyin.

2019, 2020, 2021 ve 2022 yıllarında kimin ne yaptığına bakın.

Kimin zaman, kimin emek verdiğine bakın.

Kimin dinlediğine, kimin geldiğine, kimin göründüğüne, kimin konuştuğuna, kimin koşuşturduğuna, kimin merhem olabilmek için çabaladığına bakın.

Siyasetçinizi bulun.

Oyunuzu kullanın!