Her hangi bir siyasi parti hedef almadan bir yazı almak gerekiyor, konu siyaset ve gençlik ise.

Gençler Türkiye’nin geleceği derken, sanırım gençlere biraz fazla havaya girdiler.

Türkiye’nin geleceği sözünü, Türkiye’nin bugünü olarak düşünen gençler, özellikle de siyasette çok büyük hatalar içindeler.

Bunu siyasetin içinde olan birisi olarak demiyorum, ama siyasetin içinde olup da, yıllarını siyasetin içinde geçiren insanların sitem dolu cümlelerinden alıyorum.

Siyasette altın bir kural vardır, seçmenden uzaklaşırsanız, seçilme şansınızı kaybederseniz.

Bir altın kuralı da ben koyayım, haddinizi, sınırlarını, yaşınızı, başınızı bilmezseniz, siyasette kalma şansınızı da kaybederseniz.

Siyasetin içindeki gençler de maalesef şimdiler de aynı bu ruh hali içindeler.

Bir şekilde, bir yerlerden zehirleniyorlar.

Genç olarak kendilerinin siyasette kullanıldıklarını düşünüyorlar. Genç olarak kendilerinin önlerinin kesildiğini düşünüyorlar. Hatta bir adım daha ileri gidip, genç oldukları için her şeyin en iyisini düşündüklerini zannediyorlar.

Bu da, onlara karşı sevgi değil, ukalalıklarından dolayı saygısızlık damgası vuruyor.

Hani meşhur bir hikaye vardır ya, insanlığa ders olsun diye anlatılır, “Oğlum ben sana kaymakam, vali, bakan olamazsın demedim, insan olamazsın’ dedim.

İşte siyasetteki gençlerin halleri de maalesef bu hikaye durumunda.

‘Gençler Türkiye’nin geleceği, onlara güveniyoruz’ derken bu söz onların egolarını biraz fazla kabartmış durumda sanırım.

Onlar, bugünün Türkiye’sinin sahibi gibi davranarak, bugünün Türkiye’sinde kendisinden yaşça büyük, akılca büyük, mevki olarak büyük insanlara karşı bir saygısızlık zafiyeti içindeler.

Anadolu insanı olarak bizim böyle bir gençliğe ihtiyacımız yok.

Bizim gençliğimiz büyüğe, tecrübeye ve akil olana her zaman saygı duymuştur.

Ondan bir şeyler öğrenirken, ondan öğrettikleriyle geleceğini kurmuştur.

Siyasetin içindeki gençler, kendi içerinizde akıl olarak, fikir olarak, mevki olarak, hedef olarak yarışırken dikkat edin, kırdığınız sizden büyük insanların sayısı bir hayli fazlalaşıyor.

İstemem ama öyle bir dönem gelir ki, gelişmiş ülkelerde yaşayan gençlerin durumuna düşürseniz.

Çalışmanız, para kazanmanız, kendi hayatını kendi kendinize idame etmeniz için, beş kuruşsuz kapı dışarı konursunuz. O zaman, aklına, yaşına, makamına bakmadan herkese hayatta kalabilmek ‘Ağam, Paşam’ demek zorunda kalırsınız.

Gençlik kolay gelmiyor ama kolay geçiyor!