Zam üstüne zam.

Fiyat üstüne fiyat.

Enflasyon üstüne enflasyon.

Faiz üzerine faiz.

Artık Türkiye yaşanılabilir bir ülke olmaktan, fiyatlar durdurulur olmaktan, zamlar takip edilir olmaktan çıktı.

Taksiye indin, bindin 20 TL.

Acı biber 70 TL.

Yakıt 21 TL.

Türkiye artık yaşanılabilir ülke olmaktan çıktı. Başka ülkelere gitmeyi ciddi ciddi düşünelim.

Nereye mi gidelim?

Tarihinde en yüksek enflasyonu yaşayan, sokakta yaşayan insan sayısı milyonları aşan Amerika’ya olabilir.

‘Fakirleşeceğiz. Paranızı idareli harcayın’ diyen Hollanda’ya gidebiliriz.

‘Alternatif enerji bulamazsak batarız’ diyen İngiltere’ye gidebiliriz.

Parasıyla da olsa market raflarında gıda maddesi olmayan Almanya’ya, Fransa’ya gidebiliriz.

Birçok gıda maddesine alım sınırı getiren Çin’e, Japonya’ya gidebiliriz.

‘Ne bulduysak onu yiyeceğiz, idare edeceğiz’ diyen Balkan ülkelerine gidebiliriz.

‘Zaten zor yaşıyorduk. Herkes bizim gibi oldu’ diyen Afrika ülkelerine gidebiliriz.

‘Petrolümüz ve paramız var ama yiyeceğimiz yok’ diyen Arap ülkelerine gidebiliriz.

‘Gelecek yıl donabiliriz, sanayimiz durabilir’ diyen Avrupa ülkelerine gidebiliriz.

‘Yaptırımlara dayanacak gücümüz kalmadı, batıyoruz’ diyen İskandinav ülkelerine gidebiliriz.

‘Bu yıl turist gelmezse biz de güneşte yanarız’ diyen Havai Adaları’na da gidebiliriz.

Savaşın içinde, sığınıklarda yaşama şansımız da olsa Ukrayna’ya gidebiliriz.

Savaş ekonomisi yaşayan ve dünyanın tecrit ettiği Rusya’ya gidebiliriz.

Ne biliyim, Kutup Ayısı’na denk gelmeyi göze alıp, Kuzey veya Güney Kutuplara da gidebiliriz.

Türkiye’de yaşanmaz arkadaş!