Bir kadın olarak bu fotoğrafı yazmak istedim...Ama lütfen bu fotoğrafa bakarken ve yazımı okurken bütün politik, siyasi , önyargı, taraflı olmayı bir kenara bırakarak yalnızca içi sevgiyle dolu bir insan, vatandaş olarak bakın ve okuyun. 

Fotoğrafın kahramanlarından biri üçyüz otuz gündür Silivri cezaevinde kalmış bir gazeteci diğer kahramanı ise o gazetecinin eşi, ailesi. Bütün bu yaşananları bir kenara bırakalım. Bağımsız yargının kararlarını da bir kenara bırakalım. Bir kadın ve bir adam olarak bu fotoğrafa baktığınızda aslında o fotoğrafta  umudun, özlemin, aşkın, sabrın, hasretin, sevginin, inancın, özgürlüğün, hasret kalmanın , umudu yitirmemenin, bitmeyen sevginin, aydınlık günlerin, saygının, kadının, ailenin, kavuşmanın, gazetecinin, annenin, eşin, özgür gazetecinin fotoğrafını bu sabah uyanıp gördüğümde güzel ülkemin insanlarının hangi görüşten olursa olsun sevgide buluştuğunu bir kez daha görmek, yaşamak bir kadın olarak beni çok mutlu etti. Hele hele o güzel fotoğrafın içinde koskocaman bir yürek , aile terbiyesi almış vatani görevini yapan bir insan evladının duruşu da bu güzel karede beni can evimden vurdu. O da fotoğrafın sağ tarafında bulunan Mehmetçiğin kavuşma anına şahitlik ederek başını yana çevirerek naif duruşu , ülkemin insanlarının ne kadar saygılı ve onurlu olduğunu bir kez daha gösterdi. Mutluyum ve umutluyum sevincide, acıyıda  birlikte paylaşabilen bir toplum olduğumuz için...