Bir profesyonel futbol sezonun daha sonuna geldik. Öyle ya da böyle, kimini sıkıntılara sokarak, kimini de mutlu ederek sonlandı sezon… Elbet ki, en çok da biz İzmir sevdalılarını üzdü 2021-2022 sezonu; Süper Lig temsilcilerimiz Altay ve Göztepe ile 1. Lig temsilcilerimizden Menemenspor’un bir alt lige düştüğüne şahitlik ettik beraber…

Ama hayat devam ediyor işte; Çinli filozof Konfüçyüs, bin yıllar evvel, “hata yapmak hiçbir şeydir, eğer hatırlamaya devam etmezsen” diyerek, aslında yaşamın her şekilde devam ettiği gerçeğine vurgu yapmış. Geçmişi bir an önce unutup, elbet ki ders alacak şekilde, hızla önümüze bakmalı ve olmamız gereken yerde olmak için çalışmaya devam etmeliyiz o halde...

Geçmişi unutmak deyince; ömrün bedeni yaşlandırarak ilerlediği süreçte, arkada kalan, bıraktıklarımız, bırakanlar ve fakat unutulması güç ve dahası unutulmaması gerekenler olduğunu da önemle belirtmeli...

Unutulmaması gerekenlere döneceğim ama kısa bir yaşanmışlık anlatayım;

Geçtiğimiz günlerde, İzmir’in eski ve köklü amatör spor kulüpleri arasında yer alan Altınırmak Spor Kulübünün olağan genel kuruluna katıldım. İki erkek evladımın da, altyapılarında yıllardır formasını terlettiği kırmızı siyahlı kulübün yeni yönetiminin belirlendiği ve gelecek planlarının konuşulduğu toplantıda, veliler, sporcular ve kulübün tarihi boyunca destek olanlar yerlerini almışlardı. Bornova Belediyesinin demokratik kitle örgütlerinin kullanımına sunduğu Altındağ Atatürk Kültür Merkezi Yerleşkesindeki toplantı salonunun duvarında, dev ekranda dönen Altınırmak sporcularının resimlerine bakarken, yıllar yıllar öncesine gittik birlikte… Günümüz babaları, kendi fotoğraflarıyla karşılaştı yer yer ekranda… O yılların tozlu toprak sahalarından ve türlü yetersizliklerle oynanan maçlardan kalanlar oturdu akıllara… Şimdilerde de evlatları benzer fotoğraf karelerinde yer alıyorlardı ve fakat bazı farklarla; fotoğraf karelerinin dijital netliğine ve kişilerin belirginliğine, topraktan ziyade çim rengi de ekleniyordu. Müsabaka ya da antrenman formalarının tek tip ve kaliteli görüntüsü de cabası… Çocukların ayaklarındaki, türlü markalardaki rengârenk futbol pabuçlarını da unutmamalı, belirgin bir fark olarak!

Biz, bu duygularla katılım sağladığımız ve bazen de yanımızdaki ile yorumlar yaparak fısıldaştığımız genel kurul neticesinde; aynı zamanda Bornova ilçesinin mahallelerinden, Yeşilova mahallesinin muhtarlık görevini de icra eden Erkan Güler başkanlığında oluşan yeni yönetime başarılar diliyorum. Ve bu işin gönüllülük esasına dayalı bir bayrak yarışı olduğunun da altını çizmeden edemiyorum.

Şimdi unutulmaması gerekenlere dönebilirim;

Nobel ödüllü yazarımız Orhan Pamuk, her ne kadar, bir alışkanlık ve tutku olduğu için yazdığından dem vurmuş olsa da, “unutulmaktan korktuğum için de yazıyorum” diye ekler konuşmasına…

Spor camiamız içerisinde de futbolu oynayan, oynatan, bunlarla yetinmeyerek eğitici ve öğretici olan ve ancak bunları, alışkanlık ve tutku olduğu için yıllardır yapan; Altınırmak Spor Kulübünün belki de her şeyi, Hilmi Bayer’i nasıl unuturuz? Ve hatta nasıl unuttururuz? 1978 yılında kurulan ve 80’lerin sonlarına doğru resmiyet kazanan Altınırmak’ın, hemen her fotoğrafında Hilmi Hoca’yı görmek mümkün… Ve belirtmeliyim ki, O’nun unutulmamak gibi bir derdi yok! O, bu işi unutulmamak için değil, aksine unutulmayacak bireyler yetiştirmek için yapıyor. Ve bu konuda başarılı da oluyor.

Mademki, unutulmaması gerekenler diye bir paragrafa giriş yaptık, Hilmi Bayer ismine ekleyeyim o halde; Şakir Kuruş, Mustafa Küçükoğullarından, Şaban Acarbay, Hüseyin Hamamcı, Kadri Yatkın, İbrahim Dalgıç, Lütfü Cihaner, Beadin Şengül, Orhan Cihaner, Mustafa Yılmaz (Fafa), Haydar Karadeniz, Mehmet Ali Topaçlar, Nedim Vatansever ve daha yüzlercesi… Gelin, benim bir çırpıda aklıma gelmeyen ve fakat asla unutulmaması gerekenleri de siz tamamlayın.

Dipnot; “Unutulmak istemiyorsan, ya okunacak şeyler yaz, ya da yazılmaya değer şeyler yap.” Benjamin Franklin.