Önce oturursun masada derin bir ah çekersin. Sonra kalemi eline alıp döşersin lafları kâğıdın böğrüne böğrüne. Hiç sormazsın kâğıda canın acıyor mu diye. Sormazsın, çünkü hayatta sana hiç sormadı ve sormayacak. Biliyor musun belki de hiçbir şey senin dediğin gibi olmayacak.

Ben bir insandan kolay kolay soğumam. Üzgünüm ama ben sana dondum. Sen kiminle yanıyorsun bilmiyorum ama senin için yanan içime su serptim. Söndürdüm ve şimdi beni üşütüyorsun. Ben aslında hep yalnızım. Seninle de yalnızdım, sensizken de. Yalnızlığımı almışım koynuma, girmişim deli gibi bir uykuya. Rüyalarımda bile hep yalnızım.

Yalnızlık nedir bilir misin? Yalnızlık, bazen bir çayı tek başına yudumlamaktır. Kendi kendine konuşmak, şarkı söylemektedir. Kendin anlatıp kendin dinlemek ve ardından ağlamaktır. Yalnızlık bundan ibaret değildir. Asıl yalnızlık etrafında birçok insan varken, yapayalnız kalmaktır. Çaresizce susmaktır. Hiçbir şey konuşamamaktır. Dokunmaya bile yandığın insana dokunamamaktır. Alev alırken donmaktır. Yanarken sönmektir, açken susamaktır, susuzken acıkmaktır. Yalnızlık çok dehşet bir vahşettir.

Yalnızlığın en kötüsü ise seni anlamayan dostlarla dost kalmaktır. Onları hala dost sanmaktır. Dost sandığın için bağrına basmaktır. Bağrına bastığın için yüreğini kanatmaktır. Yüreğin kanadığı için ölmektir. Yalnızlık çok beterdir. Ben yalnızım, yalnızlardayım, yalnızlık senfonisiyim, yalnız yıldızım. Kısacası ben yalnız güldüm, yalnız ağlarım, etrafımda çok insan olmasına rağmen tek başınayım. Yalnızlığımın sebebi etrafımda hiç insan olmadığından değil. Aksine çok insan olduğundan, olan insanlara hiçbir şey anlatamadığımdan, anlayamadığımdan, anlaşılamadığımdan, Yalnızlık bunlarla sınırlı mı sayıyorsun? Değil tabi ki,

Yalnızlık bazen bir elmanın içindeki kurdun bıçaktan kaçmasıdır. Çaresiz ve yapayalnızsın, tek başınasın, kaderin ise bir bıçak izinde. Yalnızlık bazen sessiz bir gecede çığlık çığlık susmaktır. Avaz avaz içine konuşmaktır. Yalnızlık bazen avcıdan kaçan tavşanın yürek sesidir. Aslında avcıdan korktuğu için kaçmaz tavşan, kaçtığı için korkar ve yalnızdır. Yalnız kaldığı için çaresizdir. Yalnızlık bazen bir kuşun pençesine takılıp can çekişmektir. Yalnızlık kuzusunu kaybeden bir koyunun, çaresizce çırpınmasıdır. Yalnızlık böyle bir şeydir. Ne gidebilirsin, ne kalabilirsin, ne çözebilirsin, ne söyleyebilirsin. Sanki kısılmıştır hiç çıkmaz sesin. Ben bu yüzden yalnızım işte ama Yalnızlık İyidir. Yalnızlık çok iyidir