Adliyenin tozunu yutan, adliyenin koridorlarından dolaşan, adliyenin duvarlarına saatlerce bakan bilir, yeni adli yılın başlamasının ne anlama geldiğini.

Bunların başında da, hâkimler, savcılar, avukatlar, kâtipler, gazeteciler gelir.

Onların hemen hemen her günü bu bakış içinde yoğun çalışmayla geçer.

Bir günün bir başka günden farkı onlara göre hiç olmaz. Dışarıdan ne kadar renkli görünse de, heyecanlı olsa da, bir dizi, bir film gibi izleniliyor gibi gelse de.

Allah kimseyi adliyeye ne mağdur, ne sanık olarak düşürmesin.

Düşenin vay haline!

Adliyenin içinden girdiğinizde hayatınızda bildiğiniz bütün doğruları unutun demiyorum ama kendi doğrularınızı bir kenara koymanız şart.

Adliyede tek doğru vardır o da kanun!

Kanun ne diyorsa o!

Kanunun ne dediğinin de tek dayanağı vardır o da delil!

Deliller neyi gösteriyorsa o!

Hani insanlar bazen efkar bastığında, deniz kıyısında engin mavi suya baktığında düşünür ya, ‘Ne yaşadık, neden yaşadık, neyi yaşıyoruz?’

İşte onun gibidir adliyenin içinde insanın ruh hali.

Tam 26 yıl adliye koridorlarında o kadar ilginç olaylarla ve insanlarla karşılaştım ki, İzmir’in yarısından fazlası, 7’den 70’i bir şekilde tanıdığım insanlar listesinde.

İyi veya kötü durumlarda!

Uzun lafı kısası bugün yeni adli yılın açıldığı gün.

Yeni koşuşturmaların, yeni kovuşturmaların, yeni davaların eskilerle birlikte harmanlanıp görüldüğü yeni bir adli yıl.

Şimdiden önce adliye duvarlarının içinde çalışanlara, sonra adliye duvarlarının içine girmek zorunda kalanlara kolaylıklar diliyorum.

Sabır diliyorum!

Sağduyu diliyorum!

Hakkı olanın hakkına kavuşmasını diliyorum!

Mağdur edenin bedelini ödemesini diliyorum!

Adli yılımız en adilinden olsun!