İnsanlarda öz bilinç ve öz yönetimden sonra sosyal bilincin geldiğini belirten Psikiyatrist Prof. Dr. Nevzat Tarhan, “İnsan beyni, mutluluk hormonunu yalnız kaldığı zaman değil sosyal bir yapının parçası olduğunu hissettiği zaman salgılıyor. Sosyalleşmenin ilk faydası insanın kendisine, ikinci faydası ise başkalarınadır. Bütün semavi öğretiler insana birebir iyilik yapmayı sunuyor. Bu öğretiler ‘Bire bir iyilik yap, rastgele iyilik yap, karşılıksız iyilik yap ama göstererek yapma.’ diyor. Bunu biz kendi hayatımızda gerçekleştirirken çocuklarımıza da anlatabilmemiz, gösterebilmemiz gerekiyor. Bunu sağladığımız zaman dünya daha yaşanır bir yer olacak. Türkiye daha yaşanır olacak ve aile daha yaşanılır hale gelecek.” dedi.

“Sosyal mesafe olsun, psikolojik mesafe olmasın”

Prof. Dr. Nevzat Tarhan, iyilik yapmanın sadece karşı tarafı değil, kişinin kendisini de mutlu ettiğini vurguladı ve sözlerine şöyle devam etti:

“İyiliğin depresyon ve anksiyeteyi azaltıcı bir etkisi var. Kişi iyilik yaptığı zaman öz saygısı da artıyor. Yapılan araştırmalarda kişi başkasına yardım ettiği zaman beyinde empatinin verdiği bir mutluluk hormonu salgılatılıyor. Örneğin Anadolu’da iyilik yapmak, bir kültür olarak bulunuyor. Belirli zamanlarda yapmamamız gerekiyor. İyilik yaparken karşılıksız, rastgele ve sessiz iyilik yapalım. Bir çıkar beklenmemeli, göstere göstere olmamalı. Ayrıca alkış ve övgü de beklememek lazım. Bu iyilikler çok daha tesirli oluyor. İnsan iyilik yapmayı zihinsel bir hedef haline getirmeli. İnsan ilişkilerini tebessümden sakınmayalım. Sevgi dolu bakış, tebessüm ile birkaç güzel söz söyleyelim. Bunları yakın ilişkilerde esirgemeyelim. Sosyal mesafe olsun ama psikolojik mesafe olmasın.”