Ben bir anneyim. Sokakta bir çöplükte dünyaya geldim. Şansım yaver gitti ve hayatta kalabildim. Haftanın iki günü bi abla bize mama getiriyor sağolsun. Yakalanmadığım için kısırlaştıramamıştı . Hamile kaldım ve orta yere yeni doğum yapmıştım.  Hava cok soğuk, eksilerde ve yağışlı bir akşamdı. Tesadüf ki o akşam beslemeye gelmişlerdi. Hava gerçekten çok soğuktu ve tesadüf ki o akşam hep annesi ile gelen Funda ablam arabası olmadığı için o akşam beslemeye Çağrı abi, annesi ve kendisi gelmişti. Yavrularımı ve ortada oylece donmak üzere görünce  hemen bayağı bi uzakta olan kocaman kulübeyi zar zor taşıyıp, içine örtü koyup beni ve yavrularımı içine yerleştirdiler. 

Korkudan uzun bir süre  yanıma yaklaştırmadım yavrularıma zarar verirler diye. Ama sonradan anladım ki bebeklerimi kurtarmaya çalışıyorlar.  O gece o kulübe gelmese idi sabaha kadar bütün  çocuklarım ölmüştü donarak. Şimdi 9 cocuğum da saglıklı büyümekteler karnımız doyuyor şükür.  Haftanın iki günü de olsa. Evet ben bir anneyim, kimsesiz bir anne. Ve yaşatmak zorunda olduğum 9 çocuğum var. 

Annelik böyle bir duygu iste.... Iyi ki hala iyi insanlar ♡