Bir kadını yürüyüşünden tanırım.
Adımları sakin ama huzursuzdursa
Muhteşem bir ayrılığın senfonisi duyulur.
Acele ve yere vurduğu ayaklarının sesinden bilirim
Yürümek için değil,
Gittiği yere varmak içindir o adımlar.

Bir kadını gülüşünden tanırım.
İçten güldüğü zaman dudağından önce
Küçülen gözleri anlatır
Mutluluğunu.
Sessiz gülüşleri fırtına öncesi sessizliktir,
Bileceksin.
Ta ötelerden çığlığı duyulursa kahkahasının
Kalbindeki derdin büyüklüğü açılır "gül" misali.

Bir kadını sevişinden tanırım.
Gözlerindeki ışıktan bilirim sevgisinin çekisini,
Ve deli bir gülümsemesi,
Hiç durmayan suskunluğu
Yormaz kalbinin aynasını.
Dudağına kondurduğu bir buse,
Kalbinde uçuşan kelebekleri andırıyorsa
Bu o kadındır.