Filiz Alp
Bir taşa koyup da başımı uyusam...
Bir taşa koyup da başımi uyusam
Üstümde karıncalar dolansa
Bir sinek vızıltısi kulağımda
Kimseler bulmasa beni
Güneş batsa
Kapkara gecelerde kaybolup gitsem
Adım unutulsa
Toprak , leylak koksa
Ve ben hiç uyanmasam.
Rüzgarlar fısıldasa kulağınıza öldüğümü
Vasiyet masiyet de bırakmasam
Vebalim de kalmasa omuzlarınıza
Ama her gün bir fincan çayınız eksik olmasa desem
Neşe de ve keder de hadi bu son dediğim , sigarayı da içseniz benim için kırk yılda bir...
Dumanına da üfleseniz meçhul iklimlere ve ben alsam kokusunu
Kitaplarım desem
Dokunmasanız onlara ,en son benim göz izlerim kalsa sayfalarında
Benim hicranimi saklasalar, ellemeseniz kitaplarıma
Uyuyup uyanmasam
Kimseler bilmese öldüğümü.
Ey hayat
Şifresini çözemediğim hayat
Adına mucize dedikleri , varlığıma armağan olmayan ey hayat,
Bir çift sözüm sana da olsa
Alnıma nakşettiğin bu kara yazgım
Boynuna yağlı urgan olup da dolansa...
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.