Bir taşa koyup da başımı uyusam...

Bir taşa koyup da başımi uyusam

Üstümde karıncalar dolansa

Bir sinek vızıltısi kulağımda

Kimseler bulmasa beni

Güneş batsa

Kapkara gecelerde kaybolup gitsem

Adım unutulsa

Toprak , leylak koksa

Ve ben hiç uyanmasam.

Rüzgarlar fısıldasa  kulağınıza  öldüğümü

Vasiyet masiyet de bırakmasam

Vebalim de kalmasa omuzlarınıza

Ama her gün bir fincan çayınız eksik olmasa desem

Neşe  de ve  keder de hadi bu son dediğim , sigarayı da içseniz  benim için kırk yılda bir...

Dumanına da üfleseniz meçhul iklimlere ve ben alsam kokusunu

Kitaplarım desem

Dokunmasanız  onlara  ,en son benim göz izlerim kalsa sayfalarında

Benim hicranimi saklasalar, ellemeseniz kitaplarıma

Uyuyup uyanmasam

Kimseler bilmese öldüğümü.

Ey hayat

Şifresini çözemediğim hayat

Adına mucize dedikleri , varlığıma armağan olmayan ey hayat,

Bir çift sözüm sana da olsa

Alnıma nakşettiğin bu kara yazgım

Boynuna yağlı urgan olup da dolansa...

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.