Okullar açıldı, çocuklar okula başladı. 3 hafta geçti. Çocuklar yavaş yavaş okullarına alışmaya, anne babalarından bağımsız birey olduklarını hissetmeye ve bireyselleşme süreçlerinde hızla yol almaya başladılar. Elbette sancılı oldu ilk ayrılıklar… Hem çocuk hem de aile (özellikle de anneler) bir süre birbirlerinden ayrı kalacak olmanın verdiği duygusallığı sonuna kadar yaşadı, yaşıyor, yaşayacak! Ama bir yere kadar! 

Aradan üç hafta geçmesine rağmen çocuğunuz başladığı eğitim kurumuna giderken hala sorun çıkarıyor, sizin de yanında kalmanızı ısrarla talep ediyor, sizler de okulda acaba neler oluyor diye daha da kaygılanarak okulda beklemeye devam ediyorsanız size kötü bir haberim var!!! Sorunun eğitim kurumu yönetimi ya da öğretmenlerinde değil de sizde olma olasılığı çok yüksek. Anne baba olarak aile tutumlarınızı, tutarlılığınızı, kurduğunuz anne-baba-çocuk bağını, bağlanma modelinizi ve sınırlarınızı kontrol etmenizde fayda var. 

Eğer sınıf arkadaş ya da akranlarının pek çoğu oryantasyonunu tamamlamış ve okullarına giderken sorun çıkarmayı bırakmış olmasına rağmen sizin çocuğunuz hala ısrarla ağlıyorsa “öğretmen acaba çocuğumu çok mu zorluyor?”, “Öğretmenleri çocuğuma kötü mü davranıyor?” diye düşünmeyin. Çünkü öğretmenlik mesleğinin özü zaten çocuk ayırmaksızın kabullenmeyi gerektirir. Her öğretmen (istisnalar kaideyi bozmaz elbette) kurum yöneticisi tarafından denetlenir ve çocuklara karşı şefkatli ve sabırlıdır. Ayrıca özel eğitim kurumlarında zaten öğretmenin tutunması ve devam edebilmesi için başka şansı da yoktur. 

Demem o ki çocuğunuz 3 hafta geçmesine rağmen okuluna alışamadı ise lütfen okulu, öğretmeni, yönetimi ya da arkadaşlarını sorumlu tutmak yerine bilinçli davranıp kaynağını doğru tespit etmek için pdr desteği isteyiniz. Bizlerin evimizde birer prens ya da prenses olarak yetiştirdiğimiz çocuğumuz gittiği okulda kendisi gibi biricik ve tek olan diğer prens ve prenslerle karşılaşınca “baş etme becerileri” noktasında eksik kalıyor olabilir, doğru kurulamayan anne çocuk bağı ve sağlıklı bağlanma modelinin olmaması dolayısı ile okullaşma sürecinde sizden sağlıklı ayrılamıyor olabilir… Ya da bir sorun kendinize ben ayrılmak için hazır mıyım diye? Unutmayın siz hazır olmadan çocuğunuzun hazır olması, siz kaygılarınızdan arınmadan ve gönderdiğiniz kuruma tamamen güvenmeden çocuğun kaygı ile baş edebilmesi mümkün olmayacaktır.