Yıllarca adaletin içinde, adliye sarayında gazeteci olarak görev yaptım. Ne soruşturmalar, ne operasyonlar, ne davalar, ne sonuçlar ve ne isyanlar gördüm.

Her defasında adaletin gücüne güvenmek zorunda kalanların bir şekilde tatmin olamadığını gördüm.

Adalet duygusunu topluma verebilmek,  sadece hukukçuların değil, devlet adamlarının, siyasetçilerin, biz gazetecilerin de görevi.

Adalet zor değildir ama kurulması, dengelenmesi gerçekten en zor şeydir.

Zor olanı başardığınızda,  adalet duygusunu yerine getirdiğinizde takdir eden, alkışlayan, destek verenlerin sesi az olur ama adalet duygusunda az bir sapma olduğunda, isyan eden, protesto eden,  adaleti sorgulayanlar sesi çok ama çok yüksek çıkar.

Yani olması normal, olamaması ise anormal değil, felaket olarak yansır.

İzmir depremi sonrası yapılan soruşturmalar takip ettim. Gözaltına alınmaları, mahkemeye sevk edilmeleri ve tutuklamaları.

Müteahhit ve mesul müdür statüsünde, yaş ortalaması 60’ün üzerinde şüphelilerin adliyeye götürülüşlerini izledim.

Sokakta görseniz, ‘Gel dayı bir çay iç, bir gevrek ye, benden’ diyesiniz gelecek insanlar gördüm.

Hastane kapısında görseniz, ‘Aman dayı, neyin var dayı, iyi görünmüyorsun’ diyesiniz gelir.

Koca deprem, koca binalar, trilyonluk yapılar yerle bir olunca ne biliyim biraz garip geldi bana bu görüntüler.

Mesul müdür dediğiniz kim?

Kim bilir kaç para maaş aldığı için mesul müdürlüğü kabul etti.

Müteahhit dediğiniz kim?

Kim bilir kaç parası vardı da bu işe girdi ve girdi göründü.

Yaş ortalaması 60 olan bu şüphelilere, ola ki dava sonunda ölen her can için ayrı ayrı ceza verseniz ne olur ki?

‘Son nefesine kadar cezaevindesin’ demekten başka.

‘114 can için, sizin de canınızı, kalan hayatınızı alıyoruz’ demekten başka. 

Ondan da vazgeçtim, kazara hukuk yoluna girip, maddi, manevi tazminat davası açarsanız asıl o zaman vay halinize?

Dedim ya, sokakta bu dayıları görünce çay, simit ısmarlamak gelir içinizden.

Ama buna da şükür!

Denetimlerin doğru düzgün yapılmadığı, kâğıt üzerinde projeler onaylandığı imar ve mimar ortamında, sorumlu aramak gibi bir derdimiz yok.

Her deprem felaketinden sonra bu DEPREM DAYILARINI buluyoruz.