Hesabı görülmemiş  acıların kavşağındasın
Trenler geçiyor bu kentin göbeğinden
İki bilet sıkışmış ellerime
Rengini kaybediyor raylar
Uçurumlar  bekliyor hüznün  bulutlarını
Ömrümün törpüsü olmuşsun
Elimden tutan bir fotoğrafın ucundayım
Durakları gözden kaybolmuş kasabalar geçiyor gözlerimden
Çırpınıyor sözlerim ,gölgesiz mevsimlerin yüzünde...
Pusu kurmuş yalnızlıklarım
Yitik sevinçlerimin katili olmuşsun...
İki bilet sıkışmış ellerime,
Adressiz kentlerin kalabalığına...

............

Kıblesi olmayan bir aşkın duasini ediyorum
Adını ezberletiyorum  her sabah bir bardak suya
Yakası açılmamış günlerin hayalini kuruyorum
Sonra
Yetim bir gülücük gelip  konuyor yanaklarıma
İçim bir hoş oluyor...