Dün köşe yazımda Azıcık Dürüst Olun diye bir şeyler karalamıştım.

İçimden geleni değil, gözümün gördüklerini, etrafımın söylediklerini, herkesin isyan ettiğini dile getirmeye çalıştım.

O kadar sahte ve yalan dolu bir hayat yaşar olduk ki, her şeyi sorgular, soruşturur ve şüphe ile bakar olduk.

Psikoloji de bunun ileri derecesi ruhsal rahatsızlık.

Bir dostumun gece yarısı sosyal medyaya düşen yazısını okuyunca, işte bu duruma isyanını açıkla yazan, yazamayan milyonlardan bir kişi daha dedim,

Dostum,  telefonunda kayıtlı olan 2500 kişiden, 711’ini sildiğini açıklamış.

Bu 711 kişinin neden telefonunda kayıtlı olduğunu sorgulamış, ne işe yararsınız demiş, yaşıyor musunuz demiş, duygularınız, düşünceleriniz var mı demiş.

Basmış sil tuşuna.

İyi de yapmış.

Siz de yapın.

Alın telefonunuzu elinize,  bir bakın numaralara,  son bir yılda sizi aramayan, sizin halini sormayan, sizle hiç konuşmayan kaç kişi varsa silin gitsin.

Bir gün, bir işime yarar düşüncesiyle insanları hayatınızda tutmayın.

Bir gün, bir işe yarar diyen insanları da.

Menfaatçi olmayın. Hayat zaten yeterince menfaatçi ve zamanınızı çalıyor.

İnsanların zamanınızı çalmasına, menfaatleri gereği sizi telefonlarında tutmalarına izin vermeyin.

Nerede çokluk, orada ya bolluk ya b.luk olur diyen atalarımız,  sanırım bu deneyimlerine bizle paylaşırken, dünya ne kadar değişirse değişsin insanların değişmeyeceğini de ispatlamışlar.

Yazımı okurken, içinizden menfaat dünyası ne yaparsın diyenlerinizi tahmin ediyorum.

En son menfaatinizin bir tutam pamuk olduğunu hatırlatmak son sözüm olsun.

Pamuk kadar temiz olun!