Merhabalar. Malumunuz o çok beklenen yerel seçimlere 2 gün kaldı. Haddinden fazla hiddetlenen ve siyasetçilerin birbirileri hakkında hakarete varan söylemleri de gündeme damga gibi vurdu. Temiz bir siyaset ortamı sağlamak varken bu kadar ortalığı karıştırmak neden acaba? Bu hafta biraz da bu konulara değinelim. 

Ülkenin yarısı ‘terörist’ oldu 

Hiçbir parti ayırmaksızın gerçekten ana haber bültenlerinde maruz kaldığımız onca hakaretten çok rahatsızım. Kimi bir tarafı “terörist” ilan ediyor, kimi ise kendinden olmayanı vatandaş olarak saymıyor. Doğal olarak biz bu hale nasıl geldik diye soruyor insan kendi kendine. Bizi temsil etsin diye Meclis’e koyduğumuz insanlar hiç bize benzemiyor artık. Koltuk sevdası, güç ve yönetimi elde etme çabası bir çok insanı karakterinden çıkardı maalesef. Benim bu tablodan çıkardığım, seçim geçse bile bu ayrımcılık ve kendini üst gören zihniyet kim olursa olsun değişmeyecek. 

Oy kullanmanın önemi

Oy kullanmak sizin vatandaşlık hakkınız olduğu kadar kullanmamanız da suç. Son günlerde etrafımda oy kullanmayacak olan seçmen sayısının artması beni korkutan bir diğer mevzu. İnsanlar bu kirli siyaset oyunundan o kadar nefret ediyor ki, kendine yakın görüp de oy verecek birini bulamıyor. Bir oy bir oydur, ne olursa olsun birilerini seçmek zorundayız. Sonra pişman olunca maalesef çok geç kalmış oluyoruz. 

1 Nisan sabahı nasıl uyanacağız?

Bir değişim yaşanır mı bilinmez. Uzaktan gördüğüm tablo bana ne umut veriyor ne de acı. Ekonomimizin hali ortada. İyi diyen sadece kendini ve çevresini kandırıyor. Tanzim satışlara sevinecek hale gelen halk istese kendi değişimini bizzat 31 Mart günü başarabilir. Gelen gideni aratır mı orası meçhul ancak şu anki gidişat da hiç iyi değil. Hepinize huzurlu bir seçim ve demokratik bir gelecek diliyorum. Sevgiler...