Dün yaptığı basın toplantısında İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Aziz Kocaoğlu, ‘Seçimlerde aday değilim’ dedi ve öğlene doğru gündemin birinci sırasına oturdu.

Başkan Kocaoğlu’nun, yargılandığı yıllarda İzmir Adliyesi’nde görev yapıyordum.

FETÖ unsurlarının adliyede cirit atıp, kılıç kuşanıp, kumpas kurup, kafa kopardığı, kuyudan su çıkardığı, su çıkmayan kuyudan can çıkardığı yıllardı.

İzmir Büyükşehir Belediye Başkan Aziz Kocaoğlu duruşmaya geldiğinde, adliyenin önünde toplanan çoğu belediye işçisi kalabalık ‘İzmir Aziz’dir Aziz Kalacak’ diye slogan atıyorlardı.

O kalabalığı ve o sloganı duyan herkes gibi benden etkilendim.

Böyle bir başkan, böyle bir şehir ve böyle bir sevgi.

Sonra, herkesin bir menfaati var ki, ‘İzmir Aziz’dir Aziz Kalacak’ diyor diye, sloganı biraz da kötüye, yaranmaya yordum.

İyi düşün iyi çıksın derler. 

Benim ki, kötüye yorup, kötü çıkması gibi oldu.

Dün, açıklama öncesi protokol sırasında tek başına oturan İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Aziz Kocaoğlu’nun halini gördüğümde.

Ne işçisi, ne memuru, ne bürokratı, ne de İzmir’den bir milletvekili ve diğer belediye başkanları Aziz başkanın ne diyeceğini merak edip, toplantıya katılmadı.

Açıklama öncesi veya sonrası kimse ‘İzmir Aziz ‘dir Aziz kalacak’ diye slogan atmadı.

Başkan ‘Yokum’ dedi, salonda bulunan, bulunmayan başkanın çalışma arkadaşları ‘Ben ne olacağım?’ der gibi sessiz düşünceye girdi.

5 kez patronu değişen gazetenin çalışanı olarak, başın değişimi rüzgarını çok iyi bilirim.

Korkup kaçmamanız için, işlerin aksamaması için, değişim az olacak derler, sonra kimler gelir, kimler geçer ve size ne olur bilinmez.

Siyasette bu daha da ağırdır.

O yüzden de hiç sevememişimdir siyaseti.

Gelirken omuzlardasınızdır, giderken yerden kaldıranınız olmaz.

İzmir beklediğimiz kadar iyi gelişmedi, İzmir istediğimiz kadar iyi şehircilik örneği de vermedi ama Başkan Kocaoğlu’nun hiçbir şey yapmadığını söylemekte doğru vicdanın, gören gözün yapacağı bir yorum olamaz.

Yapabildiklerin için teşekkürler Aziz başkan !