İzmir’de Göztepe Parkı.

Kişilerin isimlerinin, cisimlerinin, renklerinin ne önemi var.

İki gözü dolu dolu ağlayan yüreği sevgi dolu eşin, annenin, kızına sarılıp, anlattıkları var.

İki gözü dönmüş menfaate dolu, intikam dolu kadının hırsı var.

Orta yaşlı adam banka müdürü.

Orta yaşlı kadın ise öğretmen.

Evliler ve 8 yaşlarında beyaz tenli,  uzun saçlı kızları var.

Mutlular mı, mutlular.

Mutlu yaşıyorlar.

Gözü dönmüş kadının gözünün, evli, mutlu, çocuklu adama takılmasına kadar.

O takılmadan üç yıl sonra orta yaşlı kadın, gözü dönmüş kadınla Göztepe Parkı’nda buluşuyor. 

Yanında da kızı var.

Orta yaşlı kadın yalvarıyor,  ‘Kocamın peşini bırak. Ya da ne istiyorsun bizden. İstiyorsan ayrılayım’

Küçük çocuk geliyor, gözü dönmüş kadına bir tokat atıyor parkın ortasında ‘Babam ve annem senin yüzünden ayrılıyor’ diyor.

Parkı inleten, yürekleri titreten bir tokat.

Orta yaşlı kadın son bir gayret, son bir çırpınış yapıyor. Ailesini kurtarmak, yuvasını dağıtmamak adına bütün kadınlık gururunu hiçe sayıyor.

Ama nafile.

Üç yıl boyunca evli ve bir kız çocuğu olan adamla, bütün şehirleri gezmemiş gibi.

Üç yıl boyunca şehrin bütün otel odalarında kalmamış gibi.

Üç yıl boyunca akıttığı zehrin sahibi değilmiş gibi.

Üç yıl boyunca seni seviyorum dememiş gibi.

Üç yıl boyunca istediği lüks hediyeleri aldırmamış gibi.

‘Kocanı istemiyorum. Ayrılırsanız ayrılın bana ne? Ben alacağımı aldım. Asıl o benim peşimi bıraksın’ diyor.

Hikâyenin bitmeyen sonu:

Şimdilerde 10 yaşında olan kız çocuğu annesinin yanında, babasından uzak, başka bir şehirde yaşıyor.

Tıpkı, gözü dönmüş kadının yaşadığı çocukluk gibi.

Gözü dönmüş kadın, bir başka evli sevgilisine, yeni hediyeler aldırıyor.

Tıpkı, kendisini babasız bırakan, hediyeler aldıran kadın gibi.

Cuma’nın hayrı ve bereketi üzerimize olsun.

Amin.