Halen bitmek bilmeyen bitirlemeyen bir hastalığın sarmalına sarılmış duruyoruz ..
Hastaneler yine dolu evlerde bakımlara devam .
Hastalık elini kolunu sallaya sallaya ortalıkta cirit atıyor , sanırsınız virüs bizi teğet geçmiş de rahatlığımız ondan..
Durum hiç de öyle değil ..
Çünkü kafeler , kahvehaneler , restaurantlar lebaleb dolu . Hemen hemen kimse bu yerlerde ne maskeye ne de mesafeye dikkat ediyor..
Son zamanlarda vakaların genelinde yaş ortalaması otuzun altında yani kapalı alanları tercih edenler ..
Bunu yanına bir de aşı olmayanları koyarsanız tablo vahim..
Ne olacak peki ?
Hiçbir şey olmayacak , ölen ölür kalan sağlar bizimdir.
Kış da kapımızda bu tablo daha da kararacak..
Asıl o vakit , dizlerimize vuracağız ..
Ülke olarak millet olarak çok kötü bir sınav verdik , herkes sınıfta kaldı çünkü bilincimiz henüz yeterince olgunlaşmamış ..
İnsana saygı, yaşama saygı , zihnimizde ne yazık ki yerini bulamamış, bulamıyor..
Anlamsız bir gevşeklik , rahatlık başını almış gidiyor..
Oysaki bu hastalıkta herkes illaki çevresinde kayıp yaşadı , böyle giderse yaşamayanlar da yaşayacak..
Bütün bunlara rağmen insanların kayıtsızlığı anlaşılır gibi değil.
Uzmanlar da bas bas bağırıyor , herkesin yaşayacağı bu hastalıkta tek çare, aşı..
Duymak isteyen duyuyor , duymak istemeyen de burnunun dikine gidiyor..
O vakit söylenecek fazla bir şey de kalmıyor , herkes tercihini yaşar.