İki kadın bir erkek taşındıkları evi temizleme gayretinde ...ara sıra onları gören odamdan bakıyorum  temizlik bitti mi gittiler mı diye?Kolay değil elbette inşaattan yeni çıkmış evi öyle iki üç saatte temizlemek ...
Neyse ki gün batımında bitirdiler ,koca evin temizliğini...
Bu arada ben de merak ediyorum hâlen , aklımdan kim kimin nesi diye  kendimce tahminde bulunuyorum...
Gel zaman git zaman ben kadar meraklı diğer komşulardan yeni komşumuzun bilgilerini aldim..
Bir ana, bir kız birlikte yaşayacakmış bu evde..
Hani ana kız derken yaşını başını almış torun torba sahibi kadınlar..
Kendi hallerinde , mazbut , eski toprak dediğimiz insanlar..
Bir zaman sonra da , kim olduklarını  merak ettiğim bu insanların hayatlarının ortasında buluyorum kendimi( abla kardeş gibi durumlarindayiz)
İki kadın iki ayrı hikaye..
Çok da garipsenecek hikâyeleri yok  aslında..
Bu ülkede yaşayan kadınların hiç sektirmeden yaşadıkları öyküler..
Baba baskısıyla başlayıp koca baskısıyla devam etmiş görünürde var olup da kaybolmuş hayatlar..
Tanıdık geldi değil mi?
Toplumun on parmağında on hüner var dediği bu iki kadın,bir o kadar da yardımsever , koca yürekli ve mert insanlar ki ... Çoğumuzun özlediği konukseverlik ,komşuluk, büyüğe saygı , küçüğe sevgi durumları bu insanlarda halen yerini öyle sağlam koruyor ki(buydu onları benim için özel kılan)..
Ancak eril gücün varlığı her hikayede kendini öyle belli ediyor ki bu hikayede de aynı..
Yaşadıklarını (ablam)anlatirken burnumun direği  çoğu kere öyle sızlamış ve öyle  lanet okumuşumdur ki...
Çok kadın aynı hikâye..
Bu topraklarda yaşayan kadının bir türlü baş edemediği erkek egemenliği ne acıdır ki hep devam etmiş ve devam edecek de...
Evet hayatın içinden iki kadın .. Yaşamlarini bir erkek olmadan da sürdüren , acılarıyla yüzleşmiş iki insan dimdik yaşayıp gidiyorlar...mahallemizin örnek iki  güzel insanı..
Hayatımiza renk kattılar..
Renkleri hiç solmasın..