Ön Türklerde ve İslamiyet'in kabulüne kadar olan süreçte bir çok Türk topluluğu tarafından kutlanan yeni yıl bayramı olarak biliniyor .

"Nar" kelimesi güneş anlamına geliyor ,  "tugan (dugan)" kelimesi ise;  tahmin edeceğiniz üzere 'doğan' demek.

İnanışa göre 21 Aralık'ta gece ve gündüz savaşmaya başlar, gece boyu süren savaşın ardından güneşin zaferi kazanmasıyla 22 Aralık' ta gündüzler uzayıp geceler kısalmaya başlar. Türkler Tanrı Ülgen'e vadesi dolmuş güneşin ölüp , yeni güneşi verdiği için dua eder ve yeryüzünün tam ortasında olduğuna inandıkları hayat ağacı altında bu bayramı kutlarlar, duaları Tanrı Ülgen'e gitsin diye ağacın altına hediyeler koyup, dallarına bantlar bağlayarak o yıl için dilekler dilerler.

Sümerolog Muazzez ilmiye Çığ, yılbaşı kutlamalarını ve çam süsleme geleneğini eski Türk'lere dayandırıyor. Araştırmalarına göre Türk'lerde "nardugan" adıyla kutlanan yılbaşı bayramının Türk'lerden Mezopotamya'ya göçen Sümer'lere oradan da Anadolu aracılığıyla Eski Roma'ya kadar gittiğini belirtiyor.

Olay dinle alakasız , doğayla alakalıdır. Yenilenmeyi, doğumu temsil eder.

Akçam ağacı ; diğer adıyla yaşam ağacı olarak bilinir. Her sene 21 Aralık'ta süslenir ve yerini alır. Ağacın altında oyunlar oynanır.

Günümüzde Nardugan pek bilinmemekle birlikte ; son 3 yıldır yeniden gündeme gelmektedir.

Diğer bilinen adıyla bu hayat ağacını, imge olarak halı, kilim ve işlemelerimizde sık sık görebilirsiniz.

Nardugan bayramı için , evler temizlenir. Güzel giysiler giyilir. Ailece bir arada yemekler yenir. 
Yaş ve kuru meyveler, özel yemek ve şekerlemeler tercih edilir .. Bayram, yakınlarla bir araya gelerek kutlanırsa ömür çoğalıp, uğur getireceğine inanılır.
Akçam ağacı yalnız Orta Asya 'da yetişiyormuş.
Araplar bu ağacı bilmezlermiş, bu yüzden olayın, Türk'lerden
Hıristiyanlara geçtiği, bunu da Hunların Avrupa'ya gelişlerinden sonra onlardan görerek aldıkları söylenir.