Mektup pullarina benziyor günlerimiz
Bir köşede unutulmuş gibi..
Bir  bekleyişin adı gibi..
Neden sonra
Güneşi ellerimizle iteriz ta uzaklara
Koca bir çemberin içinde sarar yüzlerimiz
Sokaklar yanık yapraklar gibi kokar
Gözlerimizden geçer  siyah önlüklü
Üstü başı taze simit kokan çocuklar.
Her mevsim  de az az öldürür gençliğimizi 
Kör bir bıçağın üstüne oturur  hayallerimiz
Kan ter içinde kalır  pencere kenarlarında duran menekşeler
Ellerimizi kanatır sardunyalar..
İçi yorulmuş vagonlar geçer kirpiklerimizden
Saksıdaki topraklar gibi yavaş yavaş tükenir ömrümüz..
Sonra yerlere dökülür
Son bir cümle hep bir dilden
" Öyle işte"
" İşte öyle"
Evet , öyle işte!!
İki sözcüğe bir dünya ,bin duygu, okyanuslar kadar gözyaşı sığdırmak... ÖYLE İŞTE!!
Konuşmak ve ağlamak yerine  ÖYLE İŞTE!!
Gelmeyeni beklemek..
Özlediğini söyleyememek!!
Ellerinden kayıp giden yılları duvarlara asmak..
Bir şarkının dizesinde boğulmak ..
ÖYLE İŞTE!!
Sararmış fotoğraflarda yaşlanmak ..
Yalan olan her şeye işte öyle demek!!