Bir gün gelip de pamuklara sarıp sarmaladığınız çocuğunuzun ,bir cani tarafından öldürüleceğini bilseydiniz herhalde zamanı durdurdunuz.. Uykularına kıyamadığıniz iki gözünüzün çiçeği parça parça edilip bu hayattan koparılıyor.. Bunun hiçbir  dilde,kitapta yeri yoktur , olmamalı da zaten..

Hangi insan tipine girer ,bir insanı gözü dönmüş bir şekilde öldürmek.. Nasıl bir ruh hali,bu nasıl vahşet? Neyin öfkesi ve hıncıdır? Sorular, sorular...gerçi hangi cevap anaların acısını dindirir ki... Aslında mesele  sonraki süreçlerde de bu olaya karşı gösterilen  tavrın ne olduğuydu? Medya bu olayla epeyce meşgul oldu ,insanlar acıdı , hayıflandı .. Sonrası mı , sonrası  hiç ..

Buna benzer, birazını duyduğumuz birazını da gizlediğimiz olaylar yaşandı.. Bilirkişiler yazdı, çizdi.. Peki altı dolduruldu mu? Tabi ki hayır.. Dolduralamaz .. Neden mi? Boşlukları çok olan bir ülkede eğitim her daim yap boz halinde ise çok zor. Tabuları ,batılları olan bir ülke için aşılması güç tepeler var ve olacak da. Ardından insanlar birçok hakkı kendinde görecek. Yaşam hakkını elinizden alacak, size de beylik cümleler kurmak düşecek.. Birçok Özgecanlar öldürülecek.. Yapmayın ,etmeyin! İnsanların körpecik hayallerini kırmayın.. Analar, gözyaşlarında boğulmasın.. Tabutlar gelinliklerler ile toprağa girmesin.. Şu güzelim ülkede rahat nefes alalım..Boğmayın geleceğimizi.. Fidanlar, göğe kadar boy versin.. El ele ,omuz omuza yaşamak bir türkü olsun , insanca, kardeşçe..