TROLYA YALANLAR BORSASI

Boyun iki büklüm kurumuş belde çakılı platin.
Ekvator boyu bir dik açı kuzeye doğru jelatin.
Mangal küle hasret O ekrana tek ayak basınca.
Tüm yalanlar ışıklı borsada ceket omza asınca.
Kalabalıklar arasında yukarı doğru seyir alımda.
Birebir karşılaşmalar, dudaklar doğru çalımda.
Hasbelkader mabed bahçesinde tanısan onu.
Adalet ve dürüstlükten başka konuşmaz konu.
Beyninde yer etmiş hokkabaz birkaç düşünce.
Ruhu darmadağın düşen kırıntılara üşüşünce.

Dilde bir lokma bir hırka sözü pelesenk olmuş.
Heybesine bak altın, benjamin, kraliçe dolmuş.
Maske üstüne maske germiş kösele yüzüne.
Sözü altın olsa, insan olan bakmaz gözüne.
Kendine yontar alemi, keser onun sap onun.
Mevzu çıkar ise ne ahlak dinler ne de kanun.
Spekülasyon üstadı en doğru yaşamı kazanç.
Ona göre etik, adalet gereksiz hayat bir satranç.
Herşeyi kendi dünyasında iyiye olumlar durur.
Nerede bir erdem görse balyozu başına vurur.
Varlığı insanlık için tedavisiz bir huysuz bakteri.

Toplayıp yediklerinde yoktur bir damla alınteri.
Hepimiz biliriz bu borsada kaç simsar oyunda.
Süte sürecek insanlık yok baksan tüm soyunda.
Bu borsada oynayanların insanlıkta yoktur yeri.
Hak kutsaldır, düşerse, yanar insanlığın ciğeri.