Sokaklar  boştu bomboştu
Bir dua yükseliyordu ruhların rahmetine
Geceydi günahları örten
Tepeden tırnağa umuda kesilmiş bir yıldıza kalmıştı sokakların kahrı
Kekemeydi  evlerin camları
Uzun uzun susan damlarin gölgesinde dolanıyordu acının kimliksizligi
Mezarlık sessizliğiydi ,
Şehri kuşatan
Tanrının gözleri çığlık çığlığa içini çekiyordu
Oysa affetmişti, yoksul düşen acıların günahlarını...
Ve
Ben  bütün zamanları  geniş zaman kipinde toplamıştım
Sen  gitmiştin
Şiirler incinmiş
Türküler susmuş
Kabuk tutmayan yaralarımın rengi solmuştu
Ve
Sen gitmiştin
Yüklemi sonda olmayan bir cümleye gizli özne olmaya..
Sonrası
İnce bir veda havası soluğuma dolmuş
Kalabalıklar içinde yalnızlığa atılmış bir imza gibi kalmıştım..