Antalya Bilim Üniversitesi Yaratıcı Yazarlık Ve Senaristlik Eğitimi öğrencilerinden olan Sude Kaynar bu hafta Medya Ege köşe yazar konuğum sevgili okurlarım...

Sude sınıfımızın en haylaz öğrencisi olmakla beraber en meraklı olanıydı... Öyle güzel bakıyor, öylesine merakla dünyayı araştırıyor ki;  Sude'nin hayatı öğrenme çabasına hayran kalmamak elde değil. 

Aklından birden fazla düşünceyi geçirirken tek bir yazıya odaklanmasını Sude'den istemem resmen işkence oluyordu itiraf etmeliyim... :) Neyse ki işkenceli ders saatlerini geride bıraktığımız bugünlerde sizin için yazılmış bir esere sayfamda yer vermekten gurur duyuyorum. 

Yolun açık olsun, hayat enerjin daima bugün gibi dinamik olsun sevgili Sude. 

Mazinin Sessizliği köşe yazısıyla Sude Kaynar Medya Ege'de... 

 MAZİNİN SESSİZLİĞİ

Kokun sinmiş kalbime, her nefes verdiğimde bir nebze kokun azalıyor benden. Senin de yavaş yavaş gittiğin hayatımdan anılarında terk ediyor beni. Eğer hayatım bir balonsa onu uçuran sensin. Ama artık ellerinin arasında  tuttuğun ip boğazımı sıkmaya, içerisinde bulunduğun hava burnumu yakmaya başladı. 

Yüreğimin varlığı ruhuma ağır geliyor.Bu koca yük içimde gün geçtikçe derin bir boşluk oluşturuyor.Bir zamanlar karanlığımın aydınlık tarafı olan sen şimdi aydınlığımın karanlık tarafısın. 

Her düşüme ortak olan ruhumun sahibi yok yanımda. En çok da bu acıtıyor kalbimi. Gidişinle beraber hayallerimde yıkıldı. Hiç düşünmemiştim bir gün beni bırakıp gideceğini. Biz iki ayrı bedenin tek ruhlarıydık oysa… Yaşadığımız hayat sadece bize aitti, o yüzden alışık değilim tek nefes almaya. Bedenim ne kadar senin yanına gelmek istese de ruhum gökyüzünde dolaşıyor. Kokunu bulmuş olmalı ki bulutlardan bir medet umuyor.  Biliyorum gidenin peşinden gitmemek gerek. Konu sen olunca gönlüme söz geçiremiyorum.

Kelimelerimle kendimi avutuyorum en çok da ruhumu yaralayan bu! Senden öğrenmek istediğim tek şey var neden bir çift söz dahi söylemeyerek arkana bakmadan giderken yaşamımdaki tüm renkleri soldurdun? Şu ana kadar hep yutkundum duygularıma engel olmak için kendimle savaştım.Şimdi hiçbir şey olmamış gibi , sanki giden sen değilmişsin gibi karşı kaldırımdan gözlerimin içine bakıyorsun.   

Maziye gömdüğümüz aşkı yeniden yaşatmak için bir şeyler arıyorum irislerinde geçmişe dair… Altında ıslandığımız yağmur sadece bedenlerimizi ıslatmıyor ruhumuzu da ebediyen arındırıyor. Gözlerimizin birleştiği bu sisli havada ruhların konuşması bitti sıra dudakların konuşmasındaydı. Yanından geçip giderken tek bir cümle döküldü ruhumdan. Suskunluğum asaletimden bakışlarım vicdanımdan, bu sarhoşluk ise fırtınadan önceki sessizlikten. Şimdi mazimiz gönülden düşen koca bir yalan…

SUDE KAYNAR