İnsanı yoran kişiler vardır. Bir şey anlatırsınız, bir konuyu anlatırsınız ama anlatamazsınız. Vallahi anlatamazsınız. Çünkü dinlemez ki sizi. Katı bir çizgisi vardır asla geçemezsiniz.

En doğalından, en doğru en iyi düşünce benimkidir diye düşünebiliriz. Gayet normal bir durum. Ama normal olmayan  karşındaki ne söylüyor onu da bir dinle, bir akıl süzgecinden geçir değil mi? Yok öyle değil öyle olmuyor işte. Uzlaşamamak da bir uzlaşmadır sözünü asla aklının bir köşesine getirmez getirmek istemez.

İçim sıkılır böyle insanların yanında. Çünkü ne söyleseniz o hep aynı pozisyondadır. Katı, değişmez ve benim bilgilerim doğru modundadır.

Konuşmalar hep bir yarış halindedir. Dur nereye gidiyoruz sadece dinle. Yoruma, didişmeye gerek yok. Sadece ve sadece sohbet ediyoruz. Üzülüyorsak üzülelim, seviniyorsak sevinelim, eleştiriyorsak eleştirelim. Kelimelerin sağında, solunda, arkasında ve önünde bir şey aramaya gerek yok ki. Sadece ve sadece konuşalım ve dinleyelim. Çünkü insanlar konuşa konuşa anlaşır öyle değil mi? 

Bu insanlar yoruyorsa artık değişmek lazım. Gerçekten, değişmek lazım. Ama öyle karşınızdakinin değişmesini beklemeyeceksiniz biliyorsunuz. Yani ben değişmeliyim diyeceksiniz. Göreceksiniz hayat bize güzel olacak.  Ve zorlaştıranları hayatınızdan çıkaracaksınız. Hadi bakalım hepimize kolay gelsin. Toplamaları çıkarmaları bir yapalım bakalım hayatımızda neler olacak göreceğiz. 

Bence şimdikinden daha iyi ve daha mutlu olacağımız kesin. Yenilikler ve yenilik hareketi her zaman iyidir. Deneyelim ve görelim. Haydi toplama ve çıkarmaya. Önce en sinir edeninden başlayın, benden söylemesi.