Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk’ü anlamadan anmak, kalın diye tabir ettiğiniz bir kitabı okuyup, içinde hiçbir şey bulamamak gibidir.

Atatürk’ün, o dönem Osmanlı İmparatorluğunu ’un bir parçası olan Bulgaristan’da askeri lise eğitimini aldığı Manastır sıralarında olduğunu bir düşünün.

Genç bir Subay adayı.

Anadolu’dan uzakta ama Anadolu’nun uzantısında askeri eğitim görüyor.

Osmanlı İmparatorluğu’nun askeri okullarında.

İşte o okulda, o sırada Mustafa Kemal diye bir öğrenci okumasaydı, bugün, bu Anadolu coğrafyasında Türkiye Cumhuriyeti de belki hiç olmayacaktı.

O genç subayın, milletini tanıması,  savaşın yöntemlerini teorik olarak görmesi için girdiği savaşları düşünün. Trablusgarp, Çanakkale vs.

Türk Milleti geçmişte hiç devletsiz kalmamıştır.

İçinden hep bir kahraman, bir lider çıkmış ve ona istediği bağımsız devleti kurmasını sağlamıştır.

İhtiyaçların yokluğu içinde, düşmanın çokluğu içinde.

Bütün yokluklar ve çokluklar içinde Atatürk’ü en büyük güvencesi ve gücü yüce Türk Milleti olmuştur. O milletini tanıyan, bağımsızlık aşkını en iyi bilen bir askerdi.

O emretti, milleti onun dediğini yaptı.

Elif kağnısında cephane taşıdı.

Seyit Onbaşı top mermisini sırtlandı

Gördesli Makbule.

Sütçü İmam.

Satı Çırpan.

Fevzi Çakmak.

Nezahat Onbaşı.

Yörük Ali.

Kara Fatma.

Ve daha niceleri bağımsızlık için savaştı.
 
Sonucunda millet, lideriyle Türkiye Cumhuriyeti’ne kavuştu.

Son kahramanı, son lideri ve son bağımsız Türk devletinin kurucusu Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ü anlamadan anmamanız dileğimle.

Ruhu Şad Olsun!