Uzakların dili lal olmuş

Sevginin ayaklarına taşlar bağlanmış

Rüzgarlara yakışmış deli kızın türküsü

Ağaçlar  kıyamet kadar kedere demirbaş

Ay vuslatın köprülerini tutmuş

Mezar taşlarını saran yaban otları girmiş hülyalara

Toza toprağa karışmış güneşin gözleri

Kara ferman çıkadurmuş yollara

Ve

Bir kadın

Kapına çıkıp gelmiş  saçlarından dökülen yıllarıyla

Fotoğraflar gibi siyah beyaz sırlarıyla

Yasını tuttuğu mevsimleriyle

Gözlerine yuva yapmış kimsesizliğiyle

Bayram sabahlarının telaşında  kapısı açılmayan  evlerin bekleyişiyle

Bir karınca yuvası kalabalığında yüreğiyle

Çıkıp gelmişse  bir kadın kapına ,  liman olsun  gövden acılarina

Õp alnından , uyansın yaseminler uykularından .

Isıt soluğunla buz tutmuş dizelerini , ısıt  can çekişmesin kafiyeler

Dilsiz acılarına martı ol, kanatlansınlar

Omuzlarından söküp at uçurumları

Bir kedi yavrusu gibi göğsünde sağalt yaralarını

Dizlerinde uyut ,gamzelerinde  renk renk hatmi çiçekleri açsın..

Yıka aşkın ırmağında onu sevinçlerinle yıka!

Ve

Bir kadın çıkıp gelmişse kapına

Atma onu haramın kollarına.

Filiz.