Aysel Ateş Abdullazade
Biraz soğuk olasım var...
Ruhunun derinliklerinde sabah esintisi canlansın.
Serinletsin tüm kalbini.
İçine azıcık sıcaklık kaçsın
varlığını kaplayıp avutsun benliğini...
Biraz soğuk olasım var,
biraz daha serin
yağmur gibi serpilip gökten inesim var
huzuru koynuma alıp derin derin.
Yağsın yağmur, essin rüzgar
gökyüzüne gelsin sis duman
ruhumu okşasın tabiatın içindeki varlıklar
bir tek huzurumu çalmasın
amansız ayrılıklar.
Biraz soğuk olasım var.
İçimdeki ateşi kaybettim, yalnızım.
Biraz tenha kalasım var
tekliye söz verdim
aht edip, yemin ettim.
Sonbahar yapraklarının sesi zalimdir.
Ayak altında kırçıldayan sesten yürek titrer.
Bir gün geri çağırır ağaçtan tomurcuklarını
yeşilliğe geri döner
başka bedenlere giren ruh misali...
Biraz soğuk olasım var.
Üşümüş ruhumu
bedenlerden sessizce çıkarasım var.