Zaman zaman sizin de içine düştüğünüz kocaman boşluklarınız oluyor mu? Etrafta kim olursa olsun, her nerede olursanız olun kendinizi yalnız hissettiğiniz ortamlar… Üzülmeyin yalnız değilsiniz. Birazdan okuyacaklarınız sizi sarsabilir çünkü hiç beklemediğiniz yerden gizli bahçeniz kendi çocukluğunuzdan kaynaklandığını öğreneceksiniz.

Aslında hepimiz psikolojiye dair daha fazla bilgi edinebilme imkanına sahibiz artık ve klişe “Çocukluğunuza inelim!” tümcesi gülümsetir hepimizi. Oysa hani hep bahsettiğimiz, bağlanma, ebeveyn tutumları ve anne babalık modelleri öyle önemli ki hayatımızda gerçekten de hayatımızın o gizli dönemine inip yüzleşmeden, gerekli duyguları yaşayarak özümsemeden ve tamam oldu artık diyinceye kadar kabul etmeden tam anlamıyla huzur, gerçek mutluluk ve boşluk hissinden kurtulmanın pek de imkanı yok.

Bir yandan kendi ebeveynlerimizle yüzleşmelerimiz, diğer yandan kendimizi ve duygularımızı tanımaya çalışmamız ve çocuklarımızın ebeveyni olarak sağlıklı duygusal bağı kurma çabalarımız arasında bir yandan da acaba nerede yanlış yapıyorum endişeleri ekliyoruz heybemize.

Eğer geçmişte;

İzin verici ebeveynler (çocukken çok da keyifli gelmiş olmalı zira bu ebeveynler çocuklarının her dediğini onaylar ve kabul ederler)

İşkolik Ebeveynler (İhtiyacınız olduğunda onları pek yanınızda göremeyebilirsiniz)

Başarı odaklı / Mükemmeliyetçi Ebeveynler (Başarılı olduğunuz sürece sevildiğinizi hissedersiniz.)

Ailede özel gereksinimli birey bulunan bir çocuğun ebeveyni (Tüm ilgi özel gereksinimli olan çocuğa yöneleceği için ailenin diğer çocuğa fazla sorumluluk vermesi ve hatta duygusal olarak görememesi muhtemeldir)

Yaslı ebeveynler ( Boşanmış ya da  sevdiği birini kaybetmiş ebeveynler kendi yasları ile birlikte sizin gereksinimizi görememiş ve hatta sizin de kendisinin de desteğe ihtiyaç duyduğu anlarda tepkisiz kalmış olabilir)

Depresif ebeveyn (Günümüzde stres miktarını artıran faktörlerin her geçen gün artmış olması hepimizi bir parça depresif yapıyor ne yazık ki…)

Narsist ebeveynler (Onları nerde olsa tanırsınız, zira kendileri için yaşarlar ve sizden de kendi istek ve taleplerine bire bir uymanızı beklerler ve bu talepler genellikle yine ebeveynin kendisi için gerekli ancak çocuk için çok da anlamı olmayan istekler olabilir.)

Otoriter ebeveynler (Onların söyledikleri emirdir ve uymazsanız başınıza geleceklerden siz sorumlu olursunuz. Onların kuralları asla çiğnenmemelidir)

Bağımlı Ebeveynler (Çoğu zaman sizin onlara ebeveynlik yapmanız gerekebilir)

Sosyopat ebeveynler

yukarıda saydığım ebeveynlere benzer ebeveynler tarafından yetiştirildiyseniz çocuklukta duygusal ihmal yaşamış olmanız muhtemeldir. Çocuklukta duygusal ihmal yaşayan bireyler kendi hayatlarında, evliliklerinde ve ebeveynliklerinde bu ihmalin izlerini taşır ve ne yazık ki partnerlerine ve çocuklarına da yansıtırlar. 

Aniden içe kapanma, duygusal olarak kendini kapatma, duygusunu karşı tarafa ifade etmekte zorlanma ya da vazgeçme gibi kaçınma davranışları çocuklukta ihmal edilen yetişkinin davranışlarından bazılarıdır. İşlerin yolunda gitmediği, her daim bir şeylerin eksik olduğu hissine kapılıp bolukta hissederler. Kendi ebeveynlerini ziyaret ederken de huzursuz hissederler ancak ebeveynlerine yönelik suçluluk duygularının güçlülüğü karşısında yine de bazı rutin ziyaret ve davranışları ısrarla sürdürürler. Kendileri, geçmişleri ve ebeveynleri ile yüzleşmekten korkar, duygulara yönelik konuşmak istemez ve hatta duygularından kaçarlar.

Çocukluğunda duygusal anlamda ihmal edilen bireylerin ebeveynleri (yukarıda bir kısmını açıklamaya çalıştığım) genellikle iyi niyetlidir ve çocukta nasıl bir boşluk oluşturduklarını asla fark etmezler. 

Duygusal anlamda sağlıklı, duygularını doğru ifade edebilen, duygularını tanıyan çocuk yetiştirmek benim her zaman önceliğim olmuştur. Her ne olursa olsun duygularını benimle paylaşan bir kızım var. Her zaman duygularını ifade ettikten sonra belki doğru tepkiler veremiyor olabilirim diye ben de sizler gibi endişeleniyorum elbette ama unutmayın ki mükemmel anne babalık ve mükemmel çocukluk mümkün değildir. 

Çocuğunuzun ileride duygusal boşluk yaşamaması,  sağlıklı ilişkiler kurmasını istiyorsanız size bir kaç önerim var:

Kendi duygularınızın farkına varın. Hatta gerekiyorsa madde madde yazın ve hissettiğiniz duygularla barışın.

Kendi ebeveynlerinizin ebeveynlik modelini düşünün ve duygusal anlamda sizi hırpalayan durumlarla yüzleşin.

Siz ya da eşiniz “Çocuklukta duygusal ihmal” yaşadıysanız mutlaka bir uzmandan destek alın ama öncesinde aşağıda size önereceğim iki kitabı mutlaka ama mutlaka okuyun.

Siz de eşinizde sağlıklı duygusal gelişim yaşamış ve mükemmel ebeveynlerle yetiştirilmiş olsanız da (Bu ihtimalin ne kadar düşük olsanız siz bile inanmakta zorlanırdınız) kendi yetiştireceğiniz çocukların “Duygusal İhmal” maduru olmaması ve gelecekteki ruh sağlığı için tekrar rica ediyorum bu iki kitabı okuyun.

Kitap1: Çocuklukta İhmalin İzi: Boşluk Hissi
Yazarı: Dr. Jonice Webb
Yayınevi: Sola Unitas

Kitap2: Çocuklukta İhmalin İzi: Çözümler
Yazarı: Dr. Jonice Webb
Yayınevi: Sola Unitas