Çık gel bir gün habersiz,
Bırak sitemi, bırak geçmişi,
Bahçemde bul beni,
Gülleri budarken, menekşeleri sularken.
Elinde bir kutu üzümlü kurabiye olsun.
En sevdiğim bilirsin,
Demli çay kuzine üstünde,
İnce bardaklara elimden dolsun.
Gözlerim yaşlarla dolarsa aldırma,
Sulu gözüm ben, belki unutmuşsundur.

Çık gel bir gün habersiz,
Bakarsın öteki güne ben yok olurum. 
Kaybedilecek vakit yok! 
Günler ne kadar? bilinmez zulada,
Gelip geçici şu fanilikte; 
misafiriz sonuçta.
Ne sana gün sayılı, ne de bana.

Çık gel bir gün habersiz,
Çalma kapıyı, sana kilitli değil hiçbiri.
Vallahi ben özlemedim seni!
Ama gözlerim çok özledi gözlerini. 
Görmek ister hanidir rengini.
Son nefese düşmeden beden,
Sönmeden gözlerimizin feri,
Bırak görsünler birbirlerini. 

Çık gel bir gün habersiz,
Sesimin, sesine söyleyecekleri var.
Sana değil, hiçbir kelam,
Yüreğimin, yüreğine diyecekleri var...