Her şeyi bilir çocuklar, sadece haddini bilmez.

Ukala olurlar. kendini bilmez,bütün Dünya kendi ekseni etrafında dönüyor zanneder.

Pireyi deve yapar, parmağına kıymık batsa kıyameti koparır.

Okumadığı kitap hakkında bile fikri vardır. 

Hele ki biraz büyüyünce bir şeyler öğrendiğini zannedince iyice ahkam keser. 

Hep bilirler hep daha iyisini bilirler.Kendilerini dünyaya getiren insanların daha iyi bir şeyler bilme ihtimali olduğuna inanmazlar.  Büyükler eski kafalıdır onlar ise modern çağın insanı. Her yaptıkları yanlıştır hep eleştirirler bu yüzden.

Utanırlar hatta büyüklerinden, gençlerin yanında olmasın isterler. Elini çok çabuk bırakırlar, matah bir şeymiş gibi tek başına yürümek.

Hayata koşa koşa atılmak isterler sanki hiç çocukluklarını özlemeyecekler gibi.

Oysa yaş ilerleyip hayatı anlayınca geri dönüşler başlar. Hiç dönemeyecekleri çocukluğa dönmek isterler.  Artık orada olmayan o çocuğu özler büyüyenler. Uzun yıllar kıymetini bilmedikleri büyüklerini bağrına basmak isterler.

En çok annenin kıymeti anlaşılır büyüyünce.

Neredeyse her şeyde "annem haklıymış" derken buluruz kendimizi.

Ve eğer anne gittiyse, vaktinde bilinmeyen kıymet daha çok koyar insanın içine.

Her konuda haksız olduğunu sandığın annenin ,aslında hep haklı olduğunu anlarsın.

Sonsuza dek yanında kalacağını sandığın için sen, annenle geçen vaktini bozuk para gibi harcamışsındır. Hep ertelemiş olduğun için iyi evlat olma hayalini, o gittiğinde kimsesiz çocuk gibi ortada kalırsın.

Her bayram akrabalarını aramanı isteyen annene "of"deyip geçiştirdiğin için çok sonra pişman olursun.  O gittikten sonra.

Kıymet hep geç bilinir. Hep gidilmesi lazımdır değerin bilinmesi için. Hep böyledir bu, hayatın kanunu gibi. Elindeyken kimse bilmez sevginin, seven bir kalbin değerini.

Harcadıkça harcar. Limitsiz kredi kartı gibi. Tükenmez sanıp hoyratça harcar işte.

Gidişi çok derin yaradır, kapanmaz.

Dünyada sizi ondan daha çok seven bir insan daha olmayacaktır çünkü.

O yüzden acıtır çok. Ne kadar çok sevildiğini,sevgisini de alıp gidince anlarsın ancak.

Bir daha seni kimse onun kadar sevmediğinde...

Keşkeler içinde kocaman olur. Ve keşke, dünyanın en çaresiz kelimesidir.

Geri dönüşü olmayan şeyler için, keşkeler içinde debelenip durursun.

Eğer telefonun ucunda, sesini duyacak bir anneniz varsa bugün, şanslısınız demektir.

Annesini bir daha hiç göremeyecek onlarca evlat için arayın onu.

Huyunuz değilse bile, seviyorum deyin. Varsın hediye paketi olmasın.   Sevildiğini duymak pırlantadan kıymetlidir.

Onu sevdiğinizi bilsin. İyi ki varsın deyin.

Hala söylemeye fırsatınız varken...