Neden kimse kimsenin değerini bilmiyor? İlişkiler bu kadar mı basitleşti? Neden hiç kimse yanındakinin kıymetini bilmeyip ilişkisini masumca yaşamıyor? Çünkü zaman değiştikçe insanlar daha da çok değişiyor. Hep daha fazlasını ister olmuşlar. Elimdeki meyve ağacına özenle bakmaktansa başka ağaçlardan da meyve toplama peşindeler. Bir de bunu marifet sanıp alışkanlık haline getirenler bile var. İlişki koçluğu yaptığım sıralarda da bir çok örnekle karşılaşmıştım. Olan tabi diğer tarafa oluyor. Hani o cepte gördüğünüz insan yavrusu var ya bakın neler oluyor ona : İnsanlara olan güveni, bakış açısı, inancı, duyguları bitiyor. Kendi kabuğuna çekiliyor o masumca seven taraf yalnızlığı tercih ediyor, yorgunlukları iki kat daha artıyor, kalp kırıklarını kendi elleriyle canları acıya acıya toplamaya çalışıyorlar. Belki de bir daha asla kimseye masumca, sevgiyle ya da aşkla şevkatle bakamayacaklarını düşünüp kendi dünyalarında yapayalnız kalıyorlar.

Eskiden böyle miydi? Saygı vardı,kıyamama vardı,sevgi vardı. İlişkiler daha uzun sürerdi hatta ömür boyu sürerdi. Çünkü tek eşlilik gerçekten vardı. Farkında mısınız gidişatımız hiç iyiye gitmiyor. Yalnız herkes aynı değil tabiki ben sadece böyle olan insanlardan bahsediyorum. Yoksa gerçekten seven, değer kıymet bilen kişiler canlar ve hep böyle masum kalırlar inşallah...

Oysa üç günlük dünyada kalp kırmaya, gururla&onurla oynamaya değer mi? İlişkiler hep en güzeli olarak yaşanmalı. Aidiyet duygusunu yaşamak o kadar önemli ki... Herkeste bu duyguyu hissedemezsin. Sizlere de soruyorum canlarım, isterseniz gelin isterseniz hep birlikte yorumlarda buluşalım. Bakalım ortaya ne hikayeler çıkacak?

Mucizeler Sizinle Olsun!...