Neden her şey böyle üst üste geliyor be,
Neden tutmak istediğim ellerden kovalıyorum nazikçe,
Neden gülmeye yüz tuttukça ağlıyorum sessizce,
Belki onlar haklılar bana karşı kendilerince,
Ben başkalarına yüreğimde o kadar yer vermişken,
Başkalarına sorsan, ben yokumdur yüreklerinde haliylen,
Kendimi bu kadar üzmem boşa bence,
Kaynamıyorum ama olmuşum işi boş bir tencere,
Neden ben hep yüzüncü sıradayım birilerinin kalbinde,
Hâlbuki ben o birilerini almıştım kalbimin ilklerine,
Sen, beni yanındayken almamışsın ki kalbinin ilklerine,
Zaman geçtikten sonra nasıl hatırlayacaksın muhabbetle,
Neden hep kullanılıyorum başkaları tarafından hunharca,
Neden bu kadar çok harcamıyorum hem de defalarca,
Bir daha olmayacak diyorum, kendime söz veriyorum da,
Maalesef tekrar güveniyorum, beni kıracak olan dostlarıma,
İnsan kullanıldıkça daha çok tecrübe sahibi olurmuş,
Ben kırıldıkça dağılıyorum, harcandıkça yıpranıyorum,
Sonra biri elimden tutuyor mutlu oluyorum,
Tekrar bırakıyor, yere düşüyorum parçalanıyorum,
İki gündür yüzüm gülüyordu tüm arkadaşlarıma,
Bugün tekrar asılmaya başladı kahrolasıca,

Gözyaşlarımı tutamıyorum ağlıyorum, masumca,
Gözyaşlarımda boğulsam da, konuşmayacağım asla,
Gözlerimden yaş değil de taş yağıyor,
Yüreğimde benden bile daha ağır bir acı var,
Yüreğimin içi olmuş kızgın bir har,
Dünya cehennem, bütün her yer duvar,
Sessizliği dinliyorum, o kadar şey anlatıyor ki bana,
Bir daha güvenme diyor etrafındaki dostlarına,
Yalnız başına otur, hiç kimseyi alma koynuna,
Nasıl yaşayacağım bu dünyada tek başıma,
Sanki kelimeler tükeniyor içimdekileri anlatamıyorum,
Daha doğrusu içimden geçenleri dilime yansıtamıyorum,
Nedendir bilmem ama belki de kâğıtlara kıyamıyorum,
Oradaki kâğıtlardan maksat kim olduğunu da anlatıyorum,
Dokunuyor be kardeş, bu kadar göz ardı edilmek,
Çok sevip, çokça sevip, yine sevilmemek,
Bu değişmez herkesçe aynı, çok eski bir gelenek,
Koyuyor be adama, kullanılmış bir çöp gibi kenara itilmek,
Olsun ama ihtiyaçları ben de hâsıl olunca,
Seviyorlar beni saatlerce yalanlarıyla,
Bu mutlu olmama yetiyor artıyor da,
Daha ben ne isteyeyim, saatlik sevenim var, yeter bana,
Belki bazılarının benim kadar seveni yoktur,
Benim gibi etrafında adam da çoktur,
Belki onların da benim gibi adamlara karnı toktur,
Sevilmek bir saatlik olsa da hoştur,
Bak, biraz önce biri işi düştüğü için geldi yanıma,
Emin ol, bir daha işi düşmeyene kadar gelmeyecek bana,
Sessizlik ne diyorsun, adamın işini göreyim mi ama
Bu da yetiyor be, hiç olmazsa menfaat için hatırlıyorlar ya,
Ya hiç hatırlamasalar ne olacak sonra,
İşi Düşenin Dostu olmuşum beni seven dostlarıma,
Söndürün ışıkları karanlıkta kalacağım,
Çıkmayacağım bir daha aydınlığa, siz artık yasaksınız bana,
Olsun be, Allah rızası için yapıyorum bunları onlara,
Onları seviyorum benden ötürüdür Allah'a,